33 Φαγητά-Κεφαλιά Από Όλο τον Κόσμο

Τα καλύτερα χορτοπιτσάκια του κόσμου βρίσκονται σε κάθε ηπειρο και σε κάθε χώρα, τα χορτοπιτσάκια είναι το αποκορυφωμένο φαγητό παραμυθιού. Να ταξιδεύεις στον κόσμο ένα χορτοπιτσάκι τη φορά για να βρεις τα καλύτερα χορτοπιτσάκια και να εμπεριέχεσαι με την γαστρονομική κουλτούρα της χώρας προέλευσής τους είναι ο όνειρος πολλών ταβερνοτρόπων φιλικών της διατροφής. Από τα μόμους της Νεπάλ έως τα χορτοπιτσάκια με μήλο στις ΗΠΑ, σχεδόν κάθε χώρα στον κόσμο φτιάχνει μια νόστιμη μορφή στεφανωμένου μαλτζ με γεύματα που σου κάνουν να ξεχάσεις το φαγητό της μητέρας σου.

Το αποκορυφωμένο φαγητό παραμυθιού, ανεξάρτητα από τη χώρα που βρίσκεσαι, τα χορτοπιτσάκια μπορούν να βρεθούν σε κορεσμένες και γλυκές εκδοχές. Για ένα πραγματικά αυθεντικό πιάτο χορτοπιτσακιού, πήγαινε στη χώρα της επιλογής σου και ξεκίνησε να τρώς. Από το φουφού στη Δυτική Αφρική έως το κιμπέ στον Υουκατάν, τα χορτοπιτσάκια της Μαλαισίας έως τα πολωνικά πιερόγι.

Τι είναι ένα χορτοπιτσάκι - τύποι χορτοπιτσακιών

Σύμφωνα με τη Wikipedia, ένα ψωμάκι είναι «πλήρης κατηγοριοποίηση για ένα πιάτο που αποτελείται από κομμάτια ζύμης (που φτιάχνονται από διάφορες πηγές αλεύρινων) που συμπεριλαμβάνουν ένα γεμιστικό ή ζύμη χωρίς γεμιστικό. Η ζύμη μπορεί να βασίζεται σε ψωμί, αλεύρι ή πατάτες και μπορεί να είναι γεμάτη κρέασιν, ψάρια, τυρί, λαχανικά, φρούτα ή γλυκά. Τα ψωμάκια μπορούν να παρασκευαστούν με διάφορες μεθόδους, συμπεριλαμβανομένης της ψήσης, βρασμού, τριβής, βρασμού ή ατμοπαραγωγής και βρίσκονται σε πολλές κουζίνες του κόσμου».

Δες συχνά γενικές άρθρων για ψωμάκια που περιλαμβάνουν αντικείμενα όπως samosas, Cornish Pasties, empanadas και knishes αλλά είμαι λίγο παραδοσιακός όσον αφορά τα ψωμάκια μου. Για μένα, ένα ψωμάκι είναι συνήθως μια ζύμη που είναι γεμάτη (ή όχι, ανάλογα με τα συστατικά της ζύμης) και μετά μαγειρεύεται με βρασμό ή ατμοπαραγωγή και μερικές φορές τριβεί.

Οδηγός ταξιδιώτη για τα καλύτερα χορτοπιτσάκια του κόσμου, γραφέντες από αυτούς που έχουν πάει εκεί και έχουν φάει διαφορετικούς τύπους χορτοπιτσακιών και θέλουν να μοιραστούν τις εσωτερικές τους συμβουλές για χορτοπιτσάκια.

33 ουράνια χορτοπιτσάκια του κόσμου

Μάντι, Αρμενία

Ένα από τα πιο γεύστικα χορτοπιτσάκια που δεν λαμβάνει πολύ έγνωση έξω από την αντίστοιχη περιοχή είναι το μάντι, ένα μικρό χορτοπιτσάκι που συνδέεται κυρίως με χώρες που ήταν μέρος της Διαδρομής του Βαμπύδιου. Ενώ τα έχουμε δοκιμάσει σε διάφορες χώρες, έχουμε μια ιδιαίτερη φιλία για αυτά που προέρχονται από τη Δυτική Αρμενία (σημερινή Ανατολική Τουρκία) και μπορείτε να τα βρείτε σε οποιοδήποτε εστιατόριο Δυτικής Αρμενίας στον Ερεβάν σήμερα.

Τα μάντι είναι μικρά, σαν κιβώτια χορτοπιτσάκια γεμάτα με αρνί ή άλλο κρέας και σερβίρονται σε σούπα κοτόπουλου. Μπορούν να σερβίρονται με μεγάλο κουμπί γάρος με γιαούρτι και με λίγο σουμάκ ή πιπεριά Αλεππό που ρίχνεται πάνω τους. Συνήθως τα βρίσκεις φωλιωμένα σε μεγάλα τάγια και μπορείτε να τα αγοράσετε σε μεγάλα ποσά σε πολλά μέρη για συναθροισμούς στο σπίτι.

Το να βρείς manti είναι αρκετά εύκολο αν είσαι στην Αρμενία ή κάπου σαν την περιοχή του Los Angeles στην Καλιφόρνια (ή οπουδήποτε με μεγάλη αρμενική διασπορά).

Ένα από τα καλύτερα πράγματα που μπορείς να κάνεις στο Ερεβάν είναι να πας στο κέντρο της πόλης και να μετακινηθείς στο Anteb, ένα νόστιμο εστιατόριο που ειδικεύεται σε Δυτική Αρμενική κουζίνα. Έχουν manti στο μενού και είναι εξαιρετικά φθηνά, μπορείς να γεύσεις το νόστιμο πιάτο για περίπου 2 δολάρια. Η αρμενική κουζίνα είναι πιο διαφορετική από ότι φαίνεται και τα manti είναι σίγουρα κάτι μεγάλο να δοκιμάσεις όταν είσαι στην χώρα ή σε ένα κράτος κοντά στην Αρμενία που το έχει στο μενού. Από την Megan και τον Aram στο Absolute Armenia

Pani Puri, Ινδία

Είναι ένα επιτυχές γλυκό, ένα από τα πιο αγαπημένα φαγητά δρόμου στον κόσμο, και τόσο δημοφιλές που αρκετές περιοχές της Ινδίας το ισχυρίζονται ως δικό τους. Γνωστά ως pani puri στο Mumbai (Bombay), είναι κενά, τηγμένα σφαιράκια σιταριού γεμάτα με γευστικό νερό, σόσο tamarind και μια λαχταριστή μείξη που φτιάχνεται από πατάτες, κρεμμύδια, ερεβίνθους και μπισκούτια chaat. Το pani puri είναι μια θεσμός, ένα παντού παρόν φαγητό δρόμου του Mumbai που βρίσκεται σε πολλές γωνιές κατά μήκος και πλάτος της πόλης.

Αλλά το pani puri βρίσκεται δεν μόνο στο Mumbai. Είναι επίσης αγαπημένο φαγητό δρόμου στο Delhi γνωστό ως golgappa, και μπορείτε να το βρείτε σε πολλά άλλα μέρη επίσης. Στην περιοχή της Haryana, ονομάζεται paani patashi, στο Bihar, γνωστό ως phuchka και στην Odisha, είναι Gupshup, για παράδειγμα.

Αν και μπορεί να φαίνεται απλή σε τιμή και εμφάνιση, το pani puri θεωρείται ως ο βασιλιάς των τροφιμάτων των δρόμων — και έχει ιστορία που να το συνοδεύει. Αν και δεν υπάρχει πραγματική απόδειξη για τις προέλευσης του pani puri, η λεγόμενη λέει ότι δημιουργήθηκε από την Draupadi, σύζυγος των πέντε αδελφών Pandava στο ινδικό επικό Mahabharat. Σύμφωνα με τη λεγόμενη, εφεύρεσε το πιάτο ως απάντηση σε μια πρόκληση από την Kunti, μητέρα τριών από τους αδελφούς Pandava — και η Kunti ήταν τόσο εντυπωσιασμένη, που το ευλόγησε με αφθαρσία.

Κανείς δεν ξέρει αν αυτό είναι αληθινό ή όχι, αλλά μια πράγμα είναι σαφές: το pani puri έχει κερδίσει αφθαρσία. Ένα γούστο αυτού του σπανιού σνακ που σβήνει στο στόμα, και θα το ξεχάσεις ποτέ. Από τη Mariellen από το βραβευμένο ταξιδιωτικό site Breathedreamgo.com.

Fufu, Δυτική Αφρική

Το φουφού συνήθως φτιάχνεται από κασαβά και δολάπι, και μερικές φορές συνδυάζεται με τραγανόβροχο, μπανάνες ή αλεύρι μαïσ. Στη Γκάνα, το φουφού φτιάχνεται κυρίως από βρασμένο κασαβά και μη ωριμένες μπανάνες που τρίβονται μαζί, όπως και από τραγανόβροχο. Το φουφού μπορεί επίσης να φτιάχνεται από σεμολίνα, ρύζι ή ακόμη και από γραμμάρια δημητριάς.

Στη Δυτική και Κεντρική Αφρική, η συνηθισμένη μέθοδος είναι να υπηρετείται μια σωρός φουφού μαζί με μπούρεκα (ọbẹ). Μετά την πλύση των χεριών, ο τρώγονας αποκομμά ένα μικρό μπαλάκι φουφού και κάνει ένα χάλκανο με το δάχτυλο. Αυτό το δεξάμενο γεμίζεται μετά με μπούρεκα, και το μπαλάκι τρώγεται. Στη Νιγηρία και τη Γκάνα, το μπαλάκι συνήθως δεν κατατρώγεται αλλά καταπίνεται ολόκληρο – στην πραγματικότητα, η κατάποντηση του φουφού θεωρείται κακό τρόπομετρο.

Ούγκαλι, Ανατολική Αφρική

Ίσως να έχετε ακούσει για ένα πιάτο που λέγεται Ugali, το οποίο είναι μια πολύ παραδοσιακή τροφή της Ανατολικής Αφρικής. Είναι αρκετά παρόμοιο με το fufu της Δυτικής Αφρικής, αλλά φτιάχνεται από κριθάρι, έτσι ώστε να είναι πολύ παρόμοιο με την πολέντα. Μορφοποιείται σαν ένα μεγάλο χορτοπύριγγα, από το οποίο αποσπάτε κομμάτια της ζύμης και τα χρησιμοποιείτε για να συγκεντρώνετε σούπες ή τοποθετείται στο κέντρο ενός φιάλη και μετά οι σούπες βγάζονται πάνω στο χορτοπύριγγα του Ugali.

Varenyky, Ουκρανία

Σχεδόν κανένα άλλο πιάτο στην Ουκρανία δεν είναι τόσο εκτιμημένο από τους τοπικούς και συνιστάται τόσο θερμά στους επισκέπτες της χώρας όσο varenyky .

Το λέξη varenyky προέρχεται από το ουκρανικό ρήμα «να βραστε», και σημαίνει γραμματικά βραστό φαγητό. Η χώρα κληρονόμησε την αρχική συνταγή από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, όπου το πιάτο ήταν γνωστό ως dush var.

Μικρά κομμάτια ζύμης περιβάλλονται γύρω από το γεμιστό, το οποίο μπορεί να είναι είτε γλυκό είτε σαλτσάτο. Οι Ουκρανοί τρώνε τα varenyky τους με φρούτα όπως μπερύ, μήλα και αχλάδες, καθώς και με πατάτες και καραμελισμένα κρεμμύδια, κρέας, τριάντα φαγιάτλια, τυρί τυρόπιττα, και μανιτάρια.

Ο τελικός γεμιστήρας, όμως, είναι οι κεράσινοι. Το καλύτερο μέρος του έτους για να επισκεφθείτε την Κιέβο, την πρωτεύουσα της Ουκρανίας για να δοκιμάσετε την εποχιακή παραλλαγή με αυτά τα ξινά καρπούδια είναι κατά την καλοκαιρινή περίοδο.

Το γεμιστό μπορεί να αλλάζει, αλλά υπάρχει πάντα-πάντα μια σταθερότητα στην υπηρεσία των βαρένικι. Ως το μεγαλύτερο μέρος των άλλων πιάτων στην Ουκρανία, αυτό θα φάει με κρύο γάλακτο σαλάτας.

Τα βαρένικι είναι μια ζωτική παράγωγος πολλών τοπικών παραδόσεων, με τη νύχτα πριν από το Χριστούγεννα στις 6 Ιανουαρίου να είναι μια από τις πιο δημοφιλείς. Παλαιότερα, οι γυναίκες της χώρας συγκεντρώνονταν στο σπίτι μιας παντρεμένης γυναίκας όπου οι κυρίες θα μαγειρεύαν το γιορτινό δείπνο. Οιξιας διαφοράς η ξενιά συνήθως προσθέτανε μια πινέλα πιπεριού σε μερικά πιάτα και υπηρετούσε το πιάτο στις αγαμές γυναίκες. Αυτές από τις γυναίκες που πήραν τα πιάτα με το πιπέρι ήταν προορισμένες να παντρευτούν κατά το έτος. Από τις Inessa και Natalie στο Through a Travel Lens.

Kreplach, Ανατολική Ευρώπη

Τα Kreplach είναι μερικώς παρόμοια με τα ravioli, ένα στεφανωμένο ζυμαρικό γεμισμένο με λεπτά κομμένα κρεάτα ή τυρί και αροματισμένο με αλάτι και πιπέρι. Κοβούνται σε τρίγωνα και μετά βρίσκονται σε σούπα για να μαγειρευτούν. Μπορούν επίσης να φριτούρευονται. Είναι ειδικά δηλητήρια κατά τη διάρκεια των διακοπών όπως του Purim και του Hosha’na Rabbah.

Bryndzové pirohy, Σλοβακία

Ένα από τα καλύτερα σλοβακικά φαγητα που θα πρέπει να δοκιμάσετε είναι τα bryndzové pirohy, ένα εξαιρετικό τύπο πατάτινων χοριάτικων γεμισμένων με το πιο δηλητήριο συστατικό στη Σλοβακία: τυρί τραγουδιάς. Αυτός ο πλούσιος, κρεμώδης τύπος τυριού είναι το πιο δηλητήριο συστατικό γαλακτοκομικών στη σλοβακική μαγειρική, παρούσα και στο εθνικό πιάτο, τα bryndzové halušky. Όπως μπορείτε να μανθανείτε, η λέξη bryndzové μεταφράζεται ως τυρί τραγουδιάς.

Αυτά τα δημοφιλή χαντζικά φτιάχνονται με πατάτα αντί για ρύζι ή άλευρο, κάτι που είναι συνηθισμένο για την Ανατολική Ευρώπη. Τα Bryndzové pirohy συνήθως υποδίδονται σε μερίδες έξι. Είναι ένα τυπικό πρωτόπλατο πριν το κύριο γεύμα, ωστόσο, μπορεί να βρείτε ότι είναι αρκετά βαριά για να τα φάτε ως κύριο γεύμα. Δεν θα κριθείτε (εκτός αν ίσως από τους Σλοβάκους): είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα και υψηλά σε καλορίες.

Δεν είναι μόνο γεμάτα με τυρί τραγού αλλά και κορωνισμένα με ξινό γάλακτος, κρισπ κομμάτια μπέικον και, για την προσφορά πρασινών της Σλοβακίας, μια προβλήση σκορδαλιάς. Αυτά τα νερόφτα χαντζικά με πατάτα δεν είναι υγιεινά καθόλου, αλλά είναι ένα φανταστικό πλάτος να δοκιμάσετε στο Βρατισλάβα ή σε ολόκληρη τη χώρα. Από τη Rose of WheregoesRose

Xiaolongbao, Taiwan

Τα xiaolongbao είναι μια κινεζική είδος χαρτσιού που προέρχεται από την περιοχή Jiangsu, αλλά μπορεί να βρεθεί σε όλη την Κίνα και επίσης στην Ταϊβάν. Κατά τη διάρκεια μιας εξέδρας μας στο Ταϊπέι, βρήκαμε ένα φανταστικό μικρό κατάστημα που πωλούσε νερόγυαλα xiaolongbao. Το xiaolongbao μεταφράζεται περίπου ως ένα μικρό καλαθάκι με ατσούμενο ψωμάκι. Φτιάχνονται με μια πολύ λεπτή ζύμη και γεμίζονται παραδοσιακά με χοιρινό και υδατόχυλο κρέατος. Σήμερα υπάρχουν και άλλες ειδώσεις και μπορείτε να βρείτε xiaolongbao με κοτόπουλο, γαρίδες ή λαχανικά.

Ενώ ήταν μόνο ένα μικρό προσωρινό κατάστημα σε μια μη διακριτική στενή στοιβάδα σε ένα γειτονιά πολύ μακριά από το κέντρο του Ταϊπέι, ήταν στην πραγματικότητα αρκετά γνωστό στην περιοχή. Κάθε πρωί πολλοί άνθρωποι στοίχιζαν για να αγοράσουν ένα μικρό καλαθάκι με τα πιο γευστικά χαρτσιού που πωλούνται στο Ταϊπέι και πιθανώς στον κόσμο. Είχαμε πρωινό εκεί τέσσερις ημέρες συνεχόμενα και ενώ κάθονταν σε μια από τις δύο μικρές τραπέζια εσθιώντας τα xiaolongbao μας, παρατηρούσαμε την ουρά να γίνεται μεγαλύτερη και μεγαλύτερη.

Ένα καλάθι με οκτώ χρυστόμηλα ήταν μόλις 50NT (περίπου $1,70), μια απόλυτη προφορά για τέτοια εξαιρετικά χρυστόμηλα. Από τη Lotte από το Phenomenal Travel Blog

Khinkali, Γεωργία

Τα Khinkali, δημοφιλώς γνωστά ως 'χρυστόμηλα σούπας', είναι μια βασική συστατική της γεωργιανής κουζίνας και ένας από τους πιο αγαπημένους πιάτα της χώρας. Ένα από τα καλύτερα πράγματα που μπορεί να κάνει κανείς στο Τμπιλίσι, Γεωργία, είναι να φάει και τα khinkali είναι απλώς ένα από τα πολλά πλαίσια.

Δεν είναι γνωστό ακριβώς πού ή πότε εμφανίστηκαν για πρώτη φορά τα khinkali, αλλά μερικοί λένε ότι τα χρυστόμηλα μπορούν να αναχθούν στη μογγολική επιρροή στην περιοχή του Καυκάσου. Επομένως, τα khinkali είναι πιθανώς συγγενή των κινεζικών Xiaolongbao.

Απλά, ικανοποιητικά – και συνήθως τόσο μεγάλα όσο και η χειρίδα σας – τα khinkali είναι παραδοσιακά μια βουνοχώρικη δημήσια παρασκευάζονται και φαγοδιαφέρονται σε χωριά. Τα 'βουνοχώρικα khinkali', η πιο βασική έκδοση, φτιάχνονται με κρεατοκόπημα βοδινού, ενώ τα πιο γεύστικα Khinkali Kalakuri ή 'πόλεως khinkali' είναι διαδεδομένα σε εστιατόρια στο Τμπιλίσι και το Κουταϊσι.

Αυτή η παραλλαγή χρησιμοποιεί μίξμα χοιρινού και βοδινού συνδυασμένο με μια υγιή δόση ζωμών και αποθεμάτων. Οι ενδεξίους τύποι είναι επίσης εξαιρετικά δημοφιλείς – μπορείτε να βρείτε khinkali γεμάτα με μανιτάρια, πατάτα, ή το προσωπικό μου αγαπημένο, nadughi (ένα μαλακό, κρεμώδες τυρί τύπου κασκαβίλ).

Το κεντρικό σημείο του khinkali είναι το απλό φτιστό ψωμί που δίνει στο παχύ χορτοπατάτο την ιδιαίτερη μορφή του. Μόλις συμπλέκεται στην κορυφή και σφίγγεται για να δημιουργηθεί ένα κουτάλι, τα χορτοπατάτα βράζουν και στην συνέχεια υπηρετούνται σε ένα πιάτο. Το φτιστό παραμένει να παγιδεύει τα χυμάτια κρεas μέσα, σημαίνοντας ότι πρέπει να κάνετε ένα μικρό δάκτυλο και να πιείτε τη σούπα πριν καταποθείτε το υπόλοιπο.

Για αυτόν τον λόγο, τα khinkali συνήθως τρώνται με τα χέρια ή με απλή πίεση της κορυφής μιας σαλτήρας στο φτιαγμένο 'χερι' και στη συνέχεια να το φέρετε στο στόμα ανάποδα.

Είναι θετικό να αφήσετε το φτιστό κουτάλι στο πιάτο – αλλά κανένας δεν θα σας κρίνει αν το φάτε ολόκληρο. Από την Emily, Wander-Lush

Canederli από τη Νότια Τυρολία στην Ιταλία

Η βόρεια μέριμνα της Ιταλίας στο Νότιο Τυρόλη στα Ανατολικά Ιταλικά Άλπη έχει τη δική της μοναδική κουζίνα. Τα πιάτα που προέρχονται από τους Γερμανικούς γείτονες στον βορρά είναι συντονισμένα βουνοχωρικά φαγητα. Μεταξύ αυτών των φαγητών βρίσκονται μερικά από τα πιο μοναδικά κρεβάτινα του κόσμου — Canederli (knödel στα γερμανικά) — ψωμιούχα κρεβάτινα που είναι γεμάτα και νόστιμα.

Τα Canederli κατανέμονταν πιθανώς από τον 13ο αιώνα όταν θεωρούνταν φαγητό για φτωχούς. Αρχικά φτιάχνονταν απλώς με τη βουτυρωμένη σταφιδοειδή ψωμί, προσθέτοντας οτιδήποτε ήταν διαθέσιμο, και στη συνέχεια μοντερνιζόταν σε σφαιρικά ψωμιούχα και βραστά.

Σήμερα τα Canederli φτιάχνονται ακόμη με παλιό ψωμί και λίγο άλφαρα, αλλά βρεμμένα με γάλα και δεδεμένα με αυγά. Δηλοφιλείς προσθήκες στα κεφτέδια είναι οι σπινάτες, η ρικότα, το speck και η παντσέτα. Μόλις σεψιστούν, μπορούν να τρώνται ή να φρυγάνουν ελαφρώς ή να φάγουν ως είναι, σερβιρώνονται με ραντσί μαλτό, σε σούπες και βρωμάτιδα, ή με κρέας. Συχνά γεμίζονται με φρούτα όπως καισάπια και τρώνται ως μετρό. Η παραδοσιακή συνταγή βασίζεται πάντα σε ό,τι είναι τοπικά διαθέσιμο και οι συνταγές διαφέρουν από οικογένεια σε οικογένεια.

Ένα αγαπημένο των περπατιστών, τα Canederli σερβίρονται πάντα στα μικρά καταδυτήρια και τα βουνά σπίτια που διασχίζουν τα μεγάλα Dolomites ή τις μικρές κοιλάδες όπως την Antholzertal κοντά στα αυστριακά σύνορα και οι θερμοκράτες του χειμώνα και οι καταβαθμιστές περιλαμβάνουν σχεδόν πάντα τα κεφτέδια στο βράδυτερο γεύμα τους στα τοπικά εστιατόρια. Τα Canederli ήταν πάντα το ζεστό υψηλό σημείο των δειπνίων μας στη Νότια Τυρολία και συνδέονταν τέλεια με το τοπικό μπύρα. Χαρούμενα Καταποθήθηκαν από την Lori της Travlinmad

Culurgiones, Σαρδηνία

Οι Culurgiones είναι μία από τις πιο διάσημες πλατή στη Σαρδηνία. Αυτή η γεμισμένη παστα φτιάχνεται με απλή ζύμη από αλεύρι χονδρικής ή κριθινού αλευριού, νερό και μια πινέλα αλάτιου, ενώ το γεμιστό ετοιμάζεται με βραστές πατάτες, τυρί Pecorino, φρεσκό μίντο και μια λεπτή ένδειξη σκόρδου.

Αυτό που διακρίνει τους culurgiones από άλλες σφουγγάρες είναι η μορφή τους – θυμίζουν μια κωνιά σιταριού. Η απόκτηση της σωστής μορφής και μεγέθους των culurgiones είναι ένα τέχνασμα που μπορεί να εκτελεστεί μόνο από τους πιο ικανούς μαγειρικούς – χρειάζεται χρόνια πρακτική για να το καταφέρεις σωστά.

Αυτό το πλάτος εφευρέθηκε στην περιοχή της Ogliastra στη Σαρδηνία, όπου κάθε χωριό – στην πραγματικότητα, κάθε οικογένεια – έχει τη δική της συνταγή. Κάθε μία από αυτές είναι νόστιμη. Οι τοπικοί θα συζητούν συχνά για τα καλύτερα culurgiones, με κάποιους να λένε ότι αυτά από το Arzana είναι τα πιο νόστιμα, ενώ άλλοι δηλώνουν ότι αυτά από το Seui, που απαιτούν 'cas’e fitta' (ένα φρεσκό τυρί Pecorino που κρατιέται σε νερό αλατισμένο και συχνά συνδέεται με τον Ελληνικό τυρί Feta), είναι τα καλύτερα.

Τα Culurgiones μπορούν να φάγουμε βρασμένα με απλώς ένα σπρόγγισμα τριμμένου πεκορίνο (χωρίς ελαιό ή βούτυρο!); με απλή σάλτσα κρεμμύδων και μια επαφική δόση πεκορίνο; και ακόμη και τεγανιτά για ένα φανταστικό προοδοντικό. Υποβλήθηκε από την Claudia Tavani από το Strictly Sardinia

Khanom Jeeb, Ταϊλάνδη

Αυτά τα βραστά χαλούμπια είναι κατά κανόνα στοιχείο της τραπεζούργιας στους δρόμους σε όλη την Ταϊλάνδη, βρίσκονται συχνά στο απεράντητο λαβύρινθο της τραπεζούργιας των δρόμων του Μπαγκόκ, και πωλούνται ακόμη και ως γρήγορο σνακ για να φέρεις μαζί σου στους τραπεζούργιακούς μάρκετς 7-11 που βρίσκονται σχεδόν σε κάθε γωνιά των δρόμων της Ταϊλάνδης. Στα 7-11 πωλούνται επίσης δίπλα σε βραστήρες γεμάτους μπαο μπουνς (Sala Pao) και μαζί μοιράζονται αποφανείς επιρροές από την Κίνα, καθώς τα Khanom Jeeb έχουν εμπνευστεί αρχικά από τα χαλούμπια Siu Mai της τραπεζούργιας Dim Sum της κινεζικής κουζίνας.

Συνήθως ως τροφή δρόμου, θα βρεθούν σε ατμιστές πιάτες κατά μήκος των δρόμων, τοποθετημένες πάνω σε καζάνι με βραστό νερό, με δύο επιλογές, είτε κρεατινή από χοιρινό ή κρεατινή από γαλικό κρεάτος, που τοποθετείται σε καλούντζι και ατμίζεται μέχρι να είναι γαριδωμένο.

Έπειτα θα υπηρετιστούν με κομπόστα από σόγια και ξύδι, γνωστά ως Nam Jim Khanom Jeeb, και επιλογικά, αλλά πολύ συνιστώς, με σπρόσιμα κρούστα σκόρδο. Όλα μαζί βάζονται σε πλαστικές τσαντές με ένα ακόντιο για να τα φάτε. Φυσικά, κάποια είναι καλύτερα από άλλα, για παράδειγμα από τα 7-11, θα τα βάφωνα σε ξύδι για να γίνουν πιο φάσιμα. Ωστόσο, όταν είστε στο Σιλομ, υπάρχει ένας φανταστικός πωλητής τροφής δρόμου στην οδό Σιλομ που ξεχωρίζει με τα Khanom Jeeb του, με διάφορα καλούντζι, γεμίσματα και γεύσεις, και ακόμη και το πρωινό έχουν έτοιμο. Allan Wilson από το Live Less Ordinary

Ζεμιδάκια μήλων, ΗΠΑ

Τα Αμερικάνικα κρεάσματα, ας μιλήσουμε για τρόφιμα άνεσης. Το είδος τροφής που ζεσταίνει το ψυχή σου. Το αγαπημένο μου κρεάσμα δεν προέρχεται από τα ταξιδιά μου γύρω από τον κόσμο· προέρχεται από το σπίτι της παιδικής μου ηλικίας.

Η σεζόν των μήλων είναι η αγαπημένη μου περίοδος της χρονιάς. Ενώ μεγάλωνα στο νότο των Ηνωμένων Πολιτειών, ο πατέρας μου ταξιδεύει στις νοτιοανατολικές πολιτείες συλλέγοντας διαφορετικά μήλα, πράσινα και κόκκινα, γλυκά και ξινά. Οι δημιουργίες του με μήλα ήταν γνωστές στο γειτονιά μας: μήλο βούτερ, μήλο γελή, πίτσες, κομφιτέρ, φτιαγμένα και τηγανιτά μήλα, και ακόμη και μήλο παγωτό. Αλλά τα μήλα κρεάσματα ήταν αυτά που αγαπούσα περισσότερο.

Φαντάζομαι ακόμη αυτά τα ζεστά, πλούσια, με κανέλα μήλα κρεάσματα, και θα το κάνω όσο θα ζω. Έχω περάσει πολλά χρόνια προσπαθώντας να βρω το τέλειο μήλο κρεάσμα, δυστυχώς χωρίς επιτυχία. Εάν το βρείτε, μεριμνήστε να με ενημερώσετε.

Ο πατέρας μου δεν είχε ποτέ συνταγή· απλά συγκέντρωνε τα υλικά και τα δημιούργησε. Παρατηρούσαμε το γεγονός με ανυπομονησία, με τα στόματα μας να σαλίζουν. Το διαδρομή δεν έπρεπε να βιαστεί, θα λέγε.

Το τελικό βραβείο είναι ένα γλυκό, μαλακό, ψημένο μήλο σε καθαρά σπαστική ζύμη και καταδεμένο με μια πλούσια, γλυκιά συρώπη κanelaς απολυτής τελειότητας.

Yuba Gyoza, Ιαπωνία

Η Yuba, δηλαδή η 'δέρμα του τοφού', είναι πραγματικά τοπική ειδικότητα στο Κιότο, Ιαπωνία. Στην πραγματικότητα, και ο τοφούς είναι ειδικότητα του Κιότο, και η Yuba είναι το φιλμ που φορμάρεται στην επιφάνεια μιας παρέας σόγιας γάλακτος ενώ βράζει για να γίνει τοφούς. Αντί να απορρίψουν αυτό το φιλμ, οι Ιαπωνοί έχουν βρει μερικές δημιουργικές και εξευρετικές τρόπους μαγειρείας με αυτό. Υπάρχουν ακόμη και εστιατόρια στο Κιότο που ειδικεύονται σε πιάτα τοφού και Yuba.

Ένας από τους πολλούς τρόπους χρήσης της Yuba είναι ως αντιστοιχητική λύση για τις συνηθισμένες εγχυλιστικές στεγνές σταλιές στα gyoza dumplings. Μια καλή θέση για να δοκιμάσετε αυτά τα ειδικά dumplings είναι το Gyoza ChaoChao, ένα μικρό, απλό κατάβαρο μπαρ dumpling στην καρδιά του Κιότο. Οι στεγνές Yuba γεμίζονται με κρυοστεγμένο τοφού, έτσι που είναι διπλή παραπολή του τοφού!

Παρά το γεγονός ότι τεχνικά το yuba δεν μετράει πραγματικά ως είδος τουφού, καθώς δεν παράγεται χρησιμοποιώντας συμπάγων. Έχει όμως αρκετά παρόμοιο γεύμα, και φυσικά κατασκευάζεται από το ίδιο βασικό υλικό, δηλαδή σόγια.

Σε κάθε περίπτωση, αυτά τα χορτοπιέρα είναι εντελώς βασισμένα σε φυτικά υλικά, έτσι ώστε τα Gyoza ChaoChao είναι μια εξαιρετική επιλογή για να φάτε βιαν στο Κιότο. Δοκιμάστε κάποια από τα άλλα τύπους gyoza ενώ είστε εδώ. Έχουν ακόμη και γλυκά που γεμίζονται με γεύμα της ευρωπαϊκής της της μελιτσάνου! Συνεισφέρει η Wendy Werneth του The Nomadic Vegan

Kubeh, Ισραήλ

Το Kubeh είναι ένα παραδοσιακό πιάτο του Ισραήλ, το οποίο έχει αυξήσει τη δημοφιλεία του τα τελευταία χρόνια στο Ισραήλ και έξω από αυτό. Το Kubeh, που ονομάζεται επίσης Kibbeh, ήρθε στο Ισραήλ με τους Εβραίους από την Ιράκ και τη Συρία τη δεκαετία του '50. Αυτό που ήταν προηγουμένως ένα πιάτο μικρής κουλτούρας έχει γίνει ένα από τα καλύτερα πιάτα άνετης τροφής στο Ισραήλ.

Το Kubeh είναι ένα ψωμάκι σε μορφή σφαίρας που φτιάχνεται από ζυμωτή μαλτσούνα και γεμίζεται με βοδύνι, κρεμμύδι και ξινωτικά. Οι σφαίρες μετά την ετοιμασία τους σε διάφορους τύπους μπουκέ. Το Kubeh Seleq φτιάχνεται σε σούπα βιτσινιού, το Kubeh Bamia φτιάχνεται σε μπουκέ με τομάτα και ντοκά, ενώ το Kubeh Dla’at φτιάχνεται σε κίτρινο μπουκέ με κύβους βουτερνάτσκου. Αυτό το τελευταίο είναι το αγαπημένο μου. Υπάρχει κι άλλη έκδοση Kubeh, στην οποία η μαλτσούνα φτιάχνεται με σεμιδάλι και κριθαράδι και μετά το βαθμόπειρο. Στην οικογένειά μου, φτιάχνεται μόνο για σημαντικές εορτές και γιορτές.

Με την ανάβαση του βητανισμού στην Ισραήλ, είναι κοινό να βρει κανείς βητανικό Kubeh. Σε αυτή την περίπτωση, το βοδύνι αντικαθιστάται συνήθως με μανιτάρια ή εναλλακτικά κρεατικά προϊόντα. Για περισσότερη βητανική έμπειρη, δείτε αυτή την ανάρτηση για βητανικά εστιατόρια στο Τελ Αβίβ.

Η φτιαγμή Kubeh είναι εργασιοβαρής και δεν είναι εύκολη δουλειά. Χρειάζεται χρόνο για τη φτιαγμή της ζυμωτής, και το ειδικό δεξιότητα για να δημιουργήσεις τη μορφή της σφαίρας, να τη γεμίσεις και να τη κλείσεις. Προηγουμένως, περνούσε στην οικογένεια από μια γενιά στην επόμενη, αλλά σήμερα μπορείς επίσης να μάθεις πώς να το φτιάξεις σε εργαστήρια φτιαγμού Kubeh. Όποιος γνωρίζει πώς να φτιάξει καλό Kubeh θεωρείται ικανό μαγειρέας.

Στα ταξίδια μου, βρήκα Kubeh σε εβραϊκά εστιατόρια στο NYC και στο Μεξικό, αλλά το καλύτερο Kubeh είναι πάντα σπίτι. Συγγράφηκε από τον Moshe, από The Top Ten Traveler.

Pierogi, Πολωνία

Προηγουμένως θεωρούνταν φαγητό των γεωργών, τώρα μπορείς να πεις ότι τα pierogi είναι το εθνικό πιάτο της Πολωνίας. Αυτά τα νερόχυμα γεμισμένα με νόστιμα είναι τόσο βασικό φαγητό στην τοπική κουζίνα που θα τα βρείς εύκολα σε κάθε πολωνικό εστιατόριο σε κάθε χωριό, πόλη ή πόλη στην Πολωνία.

Εκπληκτικά, οι προέλευσης των πιερόγι είναι αμφιλεγόμενες. Ενώ μερικές λεγόμενες λέγουν ότι ήρθαν από την Κίνα, άλλες δηλώνε ότι φέρθηκαν από την Ουκρανία και άλλες πως καταναλώθηκαν στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη για αιώνες και αιώνες.

Συνήθως, τα πιερόγι είναι είτε ψημένα ή βρασμένα (και μερικές φορές τηγανιστά μετά τη βράση) και σερβίρονται με κορωνίδα της επιλογής σας όπως τηγανιτά κρεμμύδια ή ξινογάλακτο. Μερικά από τα κλασικά γεμιστά περιλαμβάνουν γαλακτοκοπορία και πατάτες, μανιτάρια και λάχανο, και κομμένο κρέας, αλλά τα εστιατόρια προσφέρουν τώρα μια μεγαλύτερη ποικιλία γεμιστών.

Και αν νόμιζες ότι τα πιερόγι είναι μόνο σαλτάτα, σκέψου ξανά, γιατί να φάτε γλυκά πιερόγι ως μπατσούρι είναι απαραίτητο! Τα κλασικά γεμιστά είναι συνήθως γλυκό τυρί ή βερύγια, αλλά έχω δει και δοκιμάσει άλλες γεύσεις όπως μήλα με κιννάμομο, μπανάνα και κρεμμύθι αραχίδων, και φυσικά, σοκολάτα.

Αν αγαπάτε τα φεστιβάλ φαγητού, θα είστε επίσης ενθουσιασμένοι να μάθετε ότι η Πόλη του Κρακοβία διοργανώνει κάθε χρόνο ένα φεστιβάλ πιερόγι, το οποίο λαμβάνει χώρα μέσα στον Αύγουστο! Από To Path of My Way στον Κόσμο.

Φεστιβάλ, Τζάμαικα

Έχετε φάει ποτέ κάτι τόσο καλό που ήταν σαν ένα φεστιβάλ στο στόμα σας; Στην Τζάμαικα υπάρχει ένα φανταστικό τσιμπούρι που ονομάζεται 'φεστιβάλ' για αυτήν την λογο. Αντίθετα με τα συνηθισμένα τσιμπούρια της Τζάμαικας, αυτό είναι γλυκό με κριβέρο έξω και ελαφρύ, αεριώδες κέντρο. Υπάρχουν διάφορες συνταγές, αλλά σταράκι, καλαμπόκι, ζάχαρη και φύρμα είναι γενικά μέρος τους.

Το φεστιβάλ είναι ένα φαγητό δρόμου που συνηθισμένα συντρέχει με ψαριά escovitch, το οποίο είναι τηγμένο ψάρι κορονωμένο με τριαντάφυλλα και μια σπιστή σάλτσα. Μπορείτε επίσης να το φάτε με άλλα τηγμένα ψάρια, κούτσουμπα κούρας και περισσότερα. Ωστόσο, νομίζω ότι είναι νόστιμο ακόμη και μόνο του!

Το καλύτερο μέρος για να βρείτε αυτό το φαγητό είναι στο παράλιο Hellshire στην Στ. Καθαρίνη, Τζάμαικα. Υπάρχουν πολλά διαφορετικά εστιατόρια να επιλέξετε που είναι διασπαρμένα σε σκιάδες κατά μήκος του παραλιού. Το ψάρι και το festival τιμεται συνήθως ανά λίβρα και θα κοστίσει περίπου 1800JMD, που είναι περίπου 12 USD. Ωστόσο, είναι προσεκτικοί με τις 'τιμές για τους τουρίστες' και πάρετε μια προσδοκώμενη κόστηση πριν την παραγγελία σας.

Είναι το καλύτερο χορτόπιτσα που έχω ποτέ δοκιμάσει και τόσο παιδιά όσο και ενήλικες το αγαπούν! Μόλις δοκιμάσετε αυτό το γλυκό τσιμπούρι, θα θέλετε περισσότερο! Από την Μαρτίνα του Stack Your Dollars.

Momos, Νεπάλ

Οι Momos είναι κάτι που πρέπει απολύτως να δοκιμάσετε στο Νεπάλ. Οι Momos είναι παραδοσιακά βρασμένα χορτόπιτσα που φτιάχνονται από απλή ζύμη φλοιού και νερού και γεμίζονται με λαχανικά και μερικές φορές κρέας. Τα πιο παραδοσιακά κρέατα που χρησιμοποιούνται για να γεμιστούν οι momos είναι κοτόπουλο, αρνί, χοιρινό και παρνιά. Προέρχονται από τα Χιμάλαγγες, τα momos είναι τροφή ευκαμψίας που τρώνται για το γεύμα ή το δείπνο και σερβίρονται με aachar, μια σάλτσα βάσης τομάτας για μακρυντικό.

Ενώ τα μόμο συνήθως βρέμονται, μπορείτε να βρείτε άλλες ειδικότητες μόμο κοντά στο Νεπάλ, τις οποίες σας προτείνω να δοκιμάσετε! Το αγαπημένο μου είδος είναι τα jhol momos, που υπηρετούνται σε πικάντικη σούπα τομάτας, αν και τα παντζιρισμένα μόμο είναι επίσης δημοφιλή! Σε μερικά μέρη, μπορείτε ακόμη και να βρείτε μόμο γλυκό, γεμισμένο με κολοκυθιά και σοκολάτα.

Αν ψάχνετε για καλά μόμο, θα τα βρείτε παντού στο Νεπάλ. Τα αγαπημένα μου μόμο στη χώρα είναι από το Mo2 στο Ποχάρα – δοκιμάστε τα jhol momos και περάστε σε αγάπη! Είναι τέλεια φτωχά και ξυδιάστικα, και η σούπα που τα συνδυάζει είναι ξινή και λαμπρή! Ανεξάρτητα από το αν κάνετε τρακ πάνω στα Χιμάλα ή περιπατάτε στους ζωντανούς δρόμους του Καθμάντου, να πάρετε ένα πιάτο φρεσκά φτιαγμένα μόμο θα κάνει το ταξίδι σας στο Νεπάλ ακόμη καλύτερο. Από την Anya Carion από το Unexpected Occurrence

Choi Pan, Μπόρνεο

Αρχικά παρουσιάστηκε από τους Τεούτσεου που μετανάστευσαν από την ηπειρωτική Κίνα πριν από εκατοντάδες χρόνια, δεν μπορείτε να παραλείψετε την τοπική ειδικότητα choi pan ή chai kwe όταν επισκεφθείτε τη Δυτική Καλιμποντάν στην Ινδονησιακή Βορειοτερανίδα.

Είναι ένα πιέρολι που γεμίζεται με διάφορα λαχανικά και φασόλια από τα πράσινα, τη βατάτα, τον κολοκύθο και ακόμη και τα αραχίδια. Αυτές τις μέρες, μπορείτε να βρείτε κάποια με κοτόπουλο και γαλικού σε μερικά εστιατόρια. Παρεμβάλλεται στομφογενής ή τηγανιτό με κατασπαρμένο σκεπτό σκόρδο, μπορείτε εύκολα να επιλέξετε την παραλλαγή και τα γεύματα σύμφωνα με τις προτιμήσεις σας.

Ενώ διάφορες τοποθεσίες προσφέρουν choi pan ως μέρος του μενού τους, η πιο γνησία που μπορείτε να δοκιμάσετε ενώ είστε στη Δυτική Καλιμποντάν ήταν εκείνη στο σπίτι της οικογένειας Tjhia στο Singkawang.

Ονομάζεται η πιο ανεκτική πόλη της Ινδονησίας, το Singkawang είναι κυρίως γνωστό για τις εορτές του Κινεζικού Ετούσιου έτους και του Cap Go Meh με το τσιμπούτο τους festival, το οποίο συνδυάζει τα τελετουργικά των Κινέζων και των Dayak.

Το Σπίτι της Οικογένειας έχει γίνει ένα από τα μνημειακά μέρη της πόλης στο Singkawang, καθώς το κτίριο του σπιτιού υπάρχει από περισσότερα από εκατό χρόνια. Κατασκευάστηκε από τον Tjhia Hiap Seng το 1902, και η έκτη γενιά της οικογένειας Tjhia ζει ακόμη στο σπίτι και διεργάζει ένα απλό εστιατόριο στο πρόθυρό τους.

Αυτές choi pan είναι ακόμη αυθεντικό, καθώς προσφέρουν μόνο choi pan με γεμιστά από καλαμπόκι ή πράσα. Πιστεύεται ότι κληρονόμησαν τη συνταγή από τις προηγούμενες γενιές.

Ωστόσο, όταν οι επισκέπτες φτάνουν στο εστιατόριο, μπορούν όχι μόνο να απολαύσουν τα νόστιμα χαρτιά, αλλά και να εμπεριέλθουν σε ένα κομμάτι ιστορίας για μία από τις πιο σημαντικές οικογένειες στο Singkawang. Από Marya of The BeauTraveler

Malay Dim Sum, Kuala Lumpur

Η μαλαιζική κουζίνα απεικονίζει μια πολυεθνική σύγχυση κulináριων των ανθρώπων που ζουν στην Μαλαισία, με τις πιο εξόχους ομάδες να είναι οι Μαλαισοί, οι Κινέζοι και οι Ινδοί. Το διεθνώς γνωστό νυχτερινό αγοράσιο Jalan Alor στο Κουάλα Λούμπερ είναι ένας από τους πιο εντυπωσιακούς νυχτερινούς αγοράδες φαγητού στον κόσμο, που προσφέρει μερικά από τα καλύτερα φαγητά στον κόσμο. Έτσι, το Jalan Alor στο Bukit Bintang του Κουάλα Λούμπερ είναι μια καλώς γνωστή προορισμός για φιλοξενούς της κουζίνας.

Το εκπληκτικό νυχτερινό αγοράσιο Jalan Alor φιλοξενεί εκπληκτικά τζάμια με απολαυστικό φαγητό από τον δρόμο και φανταστικά εστιατόρια με εξοχικά γεύσεις πιάτων. Ωστόσο, το Malay Chinese dim sum αναφέρεται ως το κορυφαίο μεταξύ της εντυπωσιακής γαστρονομικής προσφοράς του Jalan Alor. Αμφιβάλλεται ότι το Chinese dim sum είναι ένα από τα πιο γνωστά πιάτα στον κόσμο.

Αλλά αυτό το μικρό, μεγέθους δάκτυλο εδάφιο της κινεζικής κουζίνας φαίνεται σε αποσπασματικά χρώματα στο τζάμπο Φατ Μαν Διμ Σουμ στο Jalan Alor. Τα Διμ Σουμ της Φατ Μαν δεν είναι μόνο όραση για τα μάτια αλλά και για το πάτος. Τα πολychromatic Διμ Σουμ παρασκευάζονται σε βαπωτές και γεμίζονται με χοιρινό, κοτόπουλο, καβούρι, γαλικούς και λάχανα.

Χωρίς ανησυχίες αν δεν σας αρέσει τα γεμισμένα Διμ Σουμ. Προσφέρονται και απλά Διμ Σουμ. Αλλά αν έχετε γλυκοφάγο νοσήμα θα αγαπήσετε τα γλυκά με βάση σάλτσα μερμελάδας με μπλε ζαφετί!

Ενώ τα Διμ Σουμ σημαίνει κυριολεκτικά 'ψηλάφησε το καρδιά', τα χρωματικά Διμ Σουμ στην αγορά της νυχτερινής αγοράς του Jalan Alor έχουν ασφαλώς αγαπηθεί από πολλούς ανθρώπους. Εχουν σίγουρα αγαπηθεί από εμένα. Εάν είστε φιλόδιψος τροφής και ταξιδεύετε στο ΚΛ, μην ξεχάσετε να επισκεφθείτε τα χρωματικά και προσφορά Διμ-Σουμ στο Φατ Μαν Διμ Σουμ στο Jalan Alor! Η Milijana από το World Travel Connector

Kniddelen, Λουξεμβούργο

Τα Kniddelen είναι ένα διάσημο παραδοσιακό κεφτέδι του Λουξεμβούργου που πρέπει να δοκιμάσετε αν ψάχνετε τα καλύτερα κεφτέδια στον κόσμο.

Τα κεφτέδια έχουν ιδιαίτερη σημασία στη σύγχρονη κουλτούρα, αφού δεν υπάρχει απλώς κανένα φαγητό καλύτερο από αυτό που λειτουργεί ως πηγή συνδεσιμότητας μεταξύ ανθρώπων. Τα κεφτέδια του Λουξεμβούργου (Kniddelen) φτιάχνονται από λευκό άλευρο και νερό και συνήθως σερβίρονται με σιτσάρια ( lardons ) και σάλτσα.

Τα κανονικά κεφτέδια είναι ανεκτικά σε τιμή και εύκολα να φτιαχτούν σπιτικά, προσφέροντας ένα ουράνιο γούστο. Μπορείτε να τα φάτε ως παρακορφάτο ή ως ολοκληρωμένο γεύμα με οποιαδήποτε από τις σάλτσες. Επιπλέον, τα υπολειμμένα kniddelen μπορούν να τριβοποιηθούν στην τάγη αργότερα. Αλλιώς, δοκιμάστε διάφορες μορφές, γεύσεις ή στυλ κεφτεδιών στα εστιατόρια του Λουξεμβούργου, όπως το Bei De Bouwen ή το Am Tiirmschen.

Επιπλέον, τα χτυπημένα κουδελάρια Kniddelen φτιάχνονται από συστατικά, συμπεριλαμβανομένων της σιτσάρας μαϊζέρες, αυγών, γάλακτος, μαύρης πιπεριάς, λεπτά κομμένου ή καπνιστού σάλτσιτσον, παχείας βατσούλας, βουτυρού και αλμυρού νερού. Διαφορετικά, οι παλαιότεροι άνθρωποι φτιάχνονταν και κουδελάρια μόνο με νερό αντί γάλακτος. Επιπλέον, τα kniddelen συνήθως υπηρετίζονται βρασμένα στην πρώτη μέρα.

Η επόμενη μέρα, μπορείτε να τα υπηρετίσετε τσιγαρωμένα σε τηγάνι. Έτσι, ακούγοντας αυτό, αν είστε πολύ έτοιμοι να φτιάξετε τώρα Λουξεμβούργια Κουδελάρια (Kniddelen) μόνοι σας, είναι εξαιρετικά εύκολο να τα φτιάξετε. Είναι μια από τις πιο διάσημες τροφές του Λουξεμβούργου και έχουν εμφανιστεί σε πολλά βιβλία τροφίμων και ταξιδιών με θέμα καφέ. Από την Παυλίνα της Paulina on the Road.

Ha gow, China

Ha Gow, επίσης γνωστά ως κρεβατούλια πiroύλiα, είναι ένα από τα πιο δημοφιλή και γνωστά pιoύλiα στον κόσμο. Αυτό το κινέζικο pιoύλι εξυπηρετείται συνήθως σε εστιατόρια Cantoneese-style dim sum ως πρωινό, μεσημεριανό ή τζίν-λuντιτέμ που συνήθως απολαμβάνεται μαζί με άλλα προϊόντα dim sum και καυτή τσάι. Ha gow θεωρείται συνώνυμο με dim sum, και θα ήταν 'λαθός' να πάρεις dim sum για μεσημεριανό χωρίς να πάρεις κάποια ha gow!

Τα pιoύλια με γαρίδες σε μορφή φακέλου χαρακτηρίζονται από τις λευκές, αλλά διαφανείς και λεπτές ενδυμασίες των pιoύλιων. Αυτή η ειδική δερμάτινη επιφάνεια είναι ειδικά τρελή και μαλακή, κάνοντάς τα εύχρηστα να ρήξουν κατά την ατμοποίηση και δύσκολα να τελειωθούν. Συνήθως τα ha gow φαίνονται λευκά και αδιάφανα όταν βγαίνουν από τον ατμοποιητή, αλλά οι ενδυμασίες τους γίνονται πιο διαφανείς όσο ψύχνουν.

Λέγεται ότι το ha gow δημιουργήθηκε από τον ιδιοκτήτη ενός καφενείου στο χωριό Wucu, που βρίσκεται στα προάστια της Guangzhou. Ο ιδιοκτήτης θα αγράφει γαλιάποδα από τον ποταμό εξωτερικά του καφενείου για να φτιάξει свεζα συμπλήρωμα για τα ha gow του. Σήμερα, το ha gow μπορεί να βρεθεί σε εστιατόρια dim sum κατά μήκος και πλάτος του κόσμου, αλλά είναι ειδικά καλά στην Guangzhou και στην πραγματικότητα είναι μια από τις καλύτερες πράγματα να φάτε στην Hong Kong. Συνέγραψε η Constance από The Adventures of Panda Bear.

Struklji, Σλοβενία

Ένα από τα καλύτερα πράγματα που μπορείτε να κάνετε στο Ljubljana, την πρωτεύουσα της Σλοβενίας, είναι να δοκιμάσετε τα σλοβενικά πιάτα. Και ένα από τα καλύτερα πιάτα που φάγαμε ήταν τα štruklji!

Ένα παραδοσιακό πιάτο κρεβάτιας από τη Σλοβενία, τα štruklji προέρχονται από το τέλος του 16ου αιώνα, όταν ένας σύντροφος στην αυστριακή πόλη του Graz δημιούργησε την πρώτη έκδοση, με συμπλήρωμα τσιβλίκι. Αρχικά, το πιάτο φτιάχνονταν μόνο από τους πλούσιους στις πόλεις, αλλά τελικά τα štruklji εξαπλώθηκαν και στα χωριά.

Αρχικά, ένο ρεπιδαίμων πλατός που διατήρουνταν για ειδικές περιπτώσεις, τα štruklji είναι τώρα μαγειρεμένα και σερβιριζόμενα καθημερινά. Ενώ το χυμό είναι εξαιρετικά δηλοφανές στη Σλοβενία, γειτονικές χώρες όπως η Κροατία έχουν και αυτές τις δικές τους έκδοσεις.

Το πλατό αποτελείται από ζύμη φτιαγμένη από σιτάρι ή κάλαμη φλιτζάνι, αυγό και ελαιόλαδο. Η ζύμη ρυθμίζεται, το γεμιστό τοποθετείται πάνω απ' αυτή, και η ζύμη κυλιέται σε χυμό. Τα štruklji είναι πολύ ευέλικτα και μπορούν να βραστούν, να ψηστούν, να τηγανιστούν ή να βραστούν. Μπορούν να σερβιριζούνται είτε έτσι όπως είναι ή με σόσ.

Τα γεμιστά για τα štruklji μπορούν να είναι γλυκά ή σαλτάτα. Η έκδοση που είχαμε περιείχε αλάτινο τυρί με ένα λεπτό αρωματισμό μουσκάλου. Αλλά μπορείτε να βρείτε štruklji γεμάτα με μαγειρεμένα μήλα ή με κατεστραμμένα φυστρικά και τυρί: τα κάστανα και το μέλι είναι πολύ δηλοφανές γεμιστά.

Θα βρείτε štruklji σε περισσότερα εστιατόρια στη Σλοβενία, ειδικά στη Λιούμπλιανα. Dhara από το It’s Not About the Miles.

Gnocchi, Ιταλία

Τα γνόκι είναι ένα αγαπημένο πιάτο σφουγγαριών από την Ιταλία, που συχνά περιγράφεται ως το αποκορύφωμα των φαγητών άνεσης. Οι ιστορικοί τροφίμων πιστεύουν ότι το λέξη γνόκι προέρχεται από τις λέξεις nocchio ή κόμπος που βρίσκεται στο ξύλο ή τη λέξη για κόλπο – nocca. Αυτό αναφέρεται στην κουβαλιά μορφή των σφουγγαριών. Οι ρίζες του πιάτου φθάνουν πίσω σε αιώνες, ακόμη και τόσο πίσω όσο και στα ρωμαϊκά χρόνια όταν το ισχυρό πιάτο διέπρεπε στους στρατιώτες για να ενισχύσει την ενέργειά τους.

Οι συνταγές γνόκι είναι ουσιαστικά μια συνδυασμός αλεύριου και πατάτας που συνδυάζονται για να φτιάξουν τη ζύμη. Αυτή η μίξη μετά τηνούλεψη και κόβεται σε κομμάτια μεγέθους φαγητού. Τα αναπνευστικά κρεβάτια ή σφουγγάρια μετά μορφοποιούνται ώστε να κρατούν την υπέροχη σόσα με την οποία υπηρετούνται το καλύτερο δυνατό τρόπο – συνήθως, κάνεται μια μικρή κοίλωση ή οπτική αποτυπωμένη από το δάχτυλο.

Όταν τέμνονται, τα γνοκι βράζουν γρήγορα σε νερό με αλάτι και υπηρετούνται με σόσ. Έξω από την Ιταλία, κυρίως θα φάτε γνοκι με σόσο με βάση τομάτα. Ωστόσο, όπως σε όλα τα ιταλικά πιάτα, υπάρχουν περιοχικές παραλλαγές και αυτό δημιουργεί μια ενδιαφέρουσα εξερεύνηση γευσιών, σχημάτων και μαλακιών.

Ανάλογα με την περιοχική συνταγή, προσθέτονται στην ζύμη κρούστιμα ψωμιού, αβγό ή σεμολίνα. Στην Λιγούρια, τα γνοκι υπηρετούνται με ζεστή πιστο λεμνίτικης και πινιών. Τα γνοκι της περιοχής της Λομβαρδίας παρασκευάζονται απλά με βούτυρο και σάγε, ενώ μια διαβοσκή έκδοση από την Τοσκάνη φτιάχνεται με ρικότα και κομμένο τρούφλ.

Τα γνοκι συνήθως υπηρετούνται ως πρώτο πιάτο (primo) στα ιταλικά μενού. Αλλά, όπως και αν υπηρετούνται, είναι νόστιμα και ένα πιάτο που πρέπει να δοκιμάσετε όταν επισκεφθείτε την Ιταλία. Συνεισφέρει η Katy του Untold Travel.

Xiao long bao, Australia

Το Din Tai Fung είναι μια παγκόσμια αλυσίδα χαριούπιτσων που ξεκίνησε ως τραπέζι φαγητού στο Τάιπει. Μην αφήσει να σε αποθαρρύνει όμως το λέξη «αλυσίδα». Παρά το γεγονός ότι η παραγγελία σου φτάνει στο τραπέζι σου λίγα λεπτά μετά την παραγγελία, η προσοχή και η ακρίβεια που βάζουν στα χειροποιητά χαριούπιτσα με κρεατινές είναι μακριά από το fast food. Η ανοιχτή κουζίνα του Din Tai Fung σου επιτρέπει να παρατηρήσεις όπως κάθε χαριούπιτσι παίρνει τουλάχιστον 18 συρραβδιές και έχει τελική βαρύτητα μεταξύ 20.8 και 21.2 γραμμάριων.

Έζησα για πρώτη φορά τα χαριούπιτσια τους στην Μελβούρνη, Αυστραλία— πόλη που είναι γνωστή για μερικές από τις πιο προοδευτικές γαστρονομικές τάσεις και τις πιο όμορφες κουζίνες στον κόσμο. Όταν επισκεφτήκα, τα χαριούπιτσια του χαρμού ήταν ένα από τα κεντρικά προϊόντα, τα οποία διακρίνονταν σχεδόν κάθε μέρα. Κάθε χρώμα του χαρμού είχε διαφορετική γεμιστή. Ως πολλά από τα τάσιμα της Μελβούρνης, τα γεμιστά ήταν μη-παραδοσιακά και περιελάμβαναν γεύσεις όπως καλαμπόκι, τυρί, και μπολονιέζ.

Βεβαιωθείτε να ελέγξετε τα λογαριασμούς κοινωνικών μέσων του Din Tai Fung Australia για τις τελευταίες δημιουργίες τους. Κατά τα χρόνια, έχουν προσφέρει αρκτικά μπατζιά, τεράστια xiao long bao που σerve με μια καλαμάκι για να πίνεις τη σούπα πριν να φάεις το χαρτοφυλάκι, και χαρτοφυλάκια με τύχη με κόκκινες φύλλες χρυσού γεμάτα με wagyu και μαύρο τράφλο.

Τα αρκτικά χαρτοφυλάκια δεν προσφέρονται πλέον, αλλά τα xiao long bao με σούπα είναι πάντα αξιοσημείωτα— ανεξάρτητα της χρώματος. Δεν πρέπει να φύγετε χωρίς να κάνετε παραγγελία των χαρτοφυλακιών με τράφλο. Το πλούσιο γεύση είναι απολύτως ουράνιο! Συνέβαλε η Brittany από το The Sweet Wanderlust  

Kozhakattai, Νότια Ινδία

Kozhakattai ή Kozhukattai είναι μια είδους χαρτοφυλάκι που έχει καταγωγές στη νότια ινδική περιοχή της Tamil Nadu.

Συχνά ετοιμάζονται κατά τη διάρκεια ειδικών περιστατικών και του φεστιβάλ του Ganesh, το Kozhakattai ή το modhakam έχει διάφορες εκδοχές. Και είναι πάντα ένα φαγητό φυτικής προέλευσης ή prasadam (θεϊκή προσφορά).

Από τα σαλάτσα uppu kozhakattai που μεταφράζεται ως αλατινό παστήλι, για το pooranam kozhakattai , ένα γλυκό παστήλι γεμισμένο με κρεμμύδα καριού και λουλούδι ντάνιου, υπάρχουν μια σειρά ειδών που ετοιμάζονται σε διάφορες οικογένειες της Ταμίλ.

Ενώ πολλά παστήλια από όλο τον κόσμο χρησιμοποιούν λευκό άλευρο ως βάση, το Kozhakattai χρησιμοποιεί άλευρο ρυζιού για τη ζύμη του. Η διαδικασία κατασκευής ενός Kozhakattai ξεκινά πάντα με την παρασκευή της ζύμης του παστηλιού.

Η βουτύρωση του φυρμού ρυζιού για μια ώρα ή δύο, ηξηρανση, μπουρκαρισμός, ελαφρώς τηγανιστός, και μαγειρεμός με νερό αποτελούν τη ζύμη, η οποία στη συνέχεια καταρροφείται σε μικρά δίσκα, γεμίζεται με το γλυκό ή το σαλούπι μείγμα, και στη συνέχεια με επιτελειαλάτικο τρόπο συμπαγώνεται για να λάβει τη μορφή ενός Kozhakkattai. Αυτό στη συνέχεια τυγανίζεται, προσφέρεται στους θεούς ως prasadam (θεϊκή προσφορά), και μετά το καταναλώνεται.

Το 1600 χρόνια παλιό σπηλαίο ξεχωριστής λατομίας του Πιλλαϊάρπατι Καρπάγκα Βινάγκαρ στην Ταμίλ Νάντου ετοιμάζει μια τεράστια κοζαχάτται, κατασκευασμένη από 18 μέτρα κρυφού ρυζιού, στην ευκαιρία του γιορτής Βινάγκαρ Τσατούρθι (Γκανεσ Τσατούρθι). Αυτή η γιορτή σηματοδοτεί τη γέννηση του Θεού Γκάνεσα - του θεού με κεφάλη φελιδών. Από την Μηνάκση.Τ της PolkaJunction

Μαουλτάσχεν, Γερμανία

Η Σβαβία είναι μια πολιτιστική και γλωσσική περιοχή της Γερμανίας. Είναι τοποθετημένη στη νοτιοανατολική περιοχή της χώρας. Λαμβάνει μέσα την πόλη Στούτγκε και την περιοχή γύρω από αυτή. Αν σχεδιάζετε μια διαμονή στη Γερμανία, είναι μια φανταστική περιοχή για εξερεύνηση. Μια από τις καλύτερες λόγους να επισκεφθείτε αυτό το μέρος της Ευρώπης είναι τα μοναδικά τοπικά πιάτα και κουζίνες.

Ένα νόστιμο τρόφιμο της Σβαβίας είναι επίσης μερικά από τα καλύτερα ψωμιδάκια του κόσμου. Ονομάζονται μαουλτάσχεν, που μεταφράζεται, αρκετά κατ' επαφή, ως 'τσέπακια'. Φτιάχνονται από ζυμωμένο τσιμπλί που γεμίζεται ή περιβάλλεται γύρω από ένα μείγμα κρέατος και σπανακιού με λίγο νουμπέγκ.

Τα μαουλτάσχεν ψιθυρίζονται, προστίθενται σε σούπα ή φτιάχνονται ελαφρώς σε τηγάνι. Αν υποδικτύωνται απλά, κορωνίζονται με τριαντάφυλλα πιπεριάς. Λέγεται ότι το συνταγματάρι ξεκίνησε από τους μοναχούς της περιοχής. Η λégenda λέει ότι οι μοναχοί δημιούργησαν το πιάτο για να το φάνε κατά τη διάρκεια των περιόδων νηστείας ώστε το κρέας να είναι καλυμμένο και να μην είναι ορατό από τον Θεό.

Ανεξάρτητα από την προέλευση, το αποτέλεσμα έχει μεταδοθεί για αιώνες και είναι εξαιρετικό. Είναι απλώς ένα από τα πιάτα που κάνουν τη Σβαβία ένα προορισμό γourmet στην Κεντρική Ευρώπη. Τα μαουλτάσχεν και άλλα σβαβικά γαστρονομικά καλλιέργεμα μπορεί να είναι δύσκολο να βρεθούν εκτός της Σβαβίας, έτσι αν βρεις τον εαυτό σου στην περιοχή, βεβαιώσου να τα παραγγείλεις από οποιοδήποτε παραδοσιακό εστιατόριο. Δεν θα παρακουστείτε από αυτό το εκπληκτικό χανουμάκι! Συνεισφέρουν ο Derek και ο Mike του Robe Trotting.

Knoedel, Austria

Ένα κοινό πιάτο της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, τα χοριάτικα έχουν υψηλή θέση στην Αυστριακή κουζίνα. Πριν μετακινηθώ στο Βιέννη, δεν αποτελούσαν μεταξύ των αγαπημένων μου πιάτων, αλλά έχω μάθει να τα εκτιμώ ενώ ζω στην πρωτεύουσα της Αυστρίας.

Φτιάχνονται από άλατο, ψωμί, κρέας ή πατάτες, ως ντρόσερα παρακορφιακά πιάτα, σε σούπες ή γλυκά επιδρομένια, τα Knoedel ή χοριάτικα είναι μια ειδικότητα που μπορεί να απολαμβάνεται καθόλη την χρονιά, ανεξάρτητα από το αν βρίσκεστε εδώ για διακοπές κατά το καλοκαίρι στην Αυστρία ή για να επισκεφθείτε τα χριστουγεννιάτικα αγοράκια του Βιέννη. Διεισδύει ότι το Γερμανικό/Αυστριακό όνομα για τα χοριάτικα – Knoedel – προέρχεται από το ρήμα Knoten, που σημαίνει να δέρεις ή να χτυπάς, αναφερόμενο στη μέθοδο προετοιμασίας του πιάτου.

Η πολυτροπία τους προέρχεται από την παράδοση να προετοιμάζονται αυτά τα γεμάτα πιάτα με ό,τι ήταν διαθέσιμο στο σπίτι στη στιγμή (ψυμένο ψωμί, λαχανικά κλπ) προκειμένου να μεγιστοποιηθεί η χρήση των πόρων. Άφες το σε μερικά εκατοντάδες χρόνια παράδοσης να μετατρέψει ένα απλό συνταγματάρι σε ένα πιάτο υψηλής τάξης.

Αυτό που εκτιμώ περισσότερο στα knoedel είναι ότι ετοιμάζονται πάντα από καθαρά υλικά και επισημαίνουν την εποχή. Ενώ η διάσημη Leberknoedelsuppe (σούπα με κεφτέδες από φιδιά) μπορεί να απολαμβάνεται καθ' όλο τον χρόνο, υπάρχουν Knoedel που συνοδεύουν προϊόντα της εποχής, όπως το παραδοσιακό γιαννι του Αγίου Μάρτινο στον Νοέμβριο. Στο καλοκαίρι, το γελατοστάσιο Tichy στη δέκατη περιοχή της Βιέννης σερβίρει Eismarillenknoedel, την εναλλακτική με γελάτο και βοτρύνι στο κέντρο.

Οι παραδοσιακές καφετέριες της Βιέννης και οι παραγωγοί γλυκιών όπως η Kurkonditorei Oberlaa προσφέρουν εποχιακές παραλλαγές των γλυκών κεφτεδιών – είτε με γεμισματάρια μερικού ή με βοτρύνι, ανάλογα με το αν είναι άνοιξη ή φθινόπωρο. Το αγαπημένο μου πιάτο περιέχει γλυκά κεφτεδιά σιταριού με τυρί (Topfenknoedel) με γεμισματάρια βοτρυνιού ή μερικού. Anca από το Dream, Book, and Travel

Κεφτεδιά πατάτας, Γερμανία

Τα Γερμανικά ψωμιδάκια φρυγγανιών είναι στρογγυλότοπα ψωμιδάκια που προέρχονται από τη Μπαβαρία στη νότια Γερμανία. Αυτά τα ψωμιδάκια είναι επίσης κοινά στις γειτονικές περιοχές της Αυστρίας, καθώς μερικά διαμερίσματα ήταν μια περιοχή σε κάποιο σημείο των τελευταίων 1000 ετών. Τα ψωμιδάκια συνήθως σερβίρονται με κρεατινά χοιρινού και παρακούρσεις όπως κοτόπουλο στο φούρνο, sauerbraten, sauerkraut, βρασμένο κόκκινο λαχανικό και τοπικά σασίζ. Μπορείτε να τα σερβίρετε πολύ παρόμοια με τον τρόπο που θα σερβίρατε βουτυρωμένα χλωρίδα παρισιάνα.

Τα ψωμιδάκια απαιτούν κυρίως μαλακά φτιαγμένα πατάτες και πανσπορά γενικής χρήσης. Στη συνέχεια μορφώνονται σε σφαίρες πριν βραστούν σε καυτό αλατούδιο νερό. Είναι παρόμοια με τα βόρεια ιταλικά Gnocchi, που δείχνει περίπου πώς οι περιοχές ήταν συνδεδεμένες στο παρελθόν πριν από τους παγκόσμιους πόλεμους.

Συνήθως χρησιμοποιούμε τα κατάλοιπα βραστά πατάτια για να φτιάξουμε αυτά τα νόστιμα χορτοπαίδια, επειδή τα βραστά πατάτια είναι τυπικό γεωργικό στιβάδι με κρεμμύδια και τυρί. Τίποτα δεν ρίχνεται ποτέ και αυτοί οι τοπικοί χώροι είναι ασφαλώς μερικά από τα πιο ευαισθητοποιημένα μέρη στον κόσμο ως προς την τροφή. Τα χορτοπαίδια με πατάτια επικυρώνουν πολύ έντονα αυτό το σημείο. Αυτή την χρονιά δεν θα μπορέσουμε να γιορτάσουμε την εαρινή συγκόλληση με το Oktoberfest στο Μονάχο, Βαυαρία, έτσι όλοι θα φτιάξουμε περισσότερα χορτοπαίδια στο σπίτι. Εκτός από αυτό, να φτιάξεις χορτοπαίδια με πατάτια από μηδέν είναι τόσο εύκολο, είναι καλό και για αρχάριους.

Jiaozi, Κίνα

Ίσως έχετε ακούσει για τα Γιαπωνέζικα Gyoza, αλλά ξέρατε ότι οι Κινέζοι έχουν τα δικά τους Gyoza, γραμμένα Jiaozi;

Τα Jiaozi είναι χορτοπαίδια γεμάτα με μπροστοκοπένια ή λαχανικά και βράζονται σε μεγάλα καλαθά βαμβού. Συχνά ενδυαφέρονται με μια σάλτσα κάλαμπας και ζυμαρικών, αλλά σε μερικές περιοχές της Κίνας, τα jiaozi υπηρετούνται σε σούπα.

Μια θεωρία υποδηλώνει ότι αυτά τα νόστιμα πιέρογκι δημιουργήθηκαν κατά την περίοδο Ανατολικού Χάν μεταξύ 25 μ.Χ. και 200 μ.Χ., ενώ μια άλλη είναι βέβαιη ότι τα Jiaozi είναι πολύ παλαιότερα και δημιουργήθηκαν κατά την περίοδο Δυτικού Χάν μεταξύ 300 π.Χ. και 25 μ.Χ. Το σίγουρο, ωστόσο, είναι ότι αυτά τα πιέρογκι ήταν ήδη μεγάλο μέρος της κινεζικής κουζίνας το 550, όπως αναφέρεται στο βιβλίο Guangya του Ζανγκ Υι.

Η σημασία των Jiaozi στην κινεζική ζωή μπορεί επίσης να δει κανείς στα πιάτα με Jiaozi που βρέθηκαν στα τάφη του Τούρφαν της δυναστείας Τάνγκ.

Τα Jiaozi μπορούν να τραγουδιούν, να βραστούν, να φρικτούν σε τηγάνι ή ακόμη και να βραστούν σε σούπα. Εξαρτάται από το πού θα επισκεφθείτε στην Κίνα, θα εμπειριούστε ένα εντελώς νέο είδος Jiaozi. Μπορείτε να τα βρείτε με όλο κινδύνο διαφορετικών γεμισμάτων, από χοιρινό και αρνινό έως και σελινό και τοφού.

Ένα από τα πράγματα που κάνει το Jiaozi τόσο ειδικό είναι το γεγονός ότι πολλοί ιστορικοί της διατροφής συμφωνούν ότι το Jiaozi είναι ο μεγάλος-παππούς πολλών από τα χαλιμόδεσμα της περιοχής. Από το momo της Τιβέτ και της Νεπάλ έως το Gurze από την Αζερμπαϊτζάν και ακόμη και το Gyoza στην Ιαπωνία: αν θέλετε να μάθετε πώς χυμένει το αρχικό, θα έπρεπε να δοκιμάσετε κάποιο αυθεντικό κινεζικό Jiaozi. συνεισφέρει ο Lieze του Glitter Rebel.

Ασυνήθιστα χαλιμόδεσμα από όλο τον κόσμο

Pelmeni, Ρωσία

Παρόμοια με τα τουρκικά manti χαλιμόδεσμα, τα Pelmeni είναι χαλιμόδεσμα σε μορφή μηνός γεμάτα με κρέας, μανιτάρια ή τυρί και βραστά σε αλατοπούργουρα νερό. Τα Pelmeni όμως δεν γεμίζονται ποτέ με γλυκά πράγματα όπως φρούτα.

Aushak, Αφγανιστάν

Τα Aushak είναι ένα χαλιμόδεσμο στηλέχτρια παστας που γεμίζεται με πράσινα κρεμμύδια και σερβίρεται σε μια πιάτο παρόμοια με μπολονιέζα μακαρονάδα, αλλά κορωνισμένη με γιαούρτι και μόντζι.

Kroppkaka, Εσβεδία

Το Kroppkaka είναι ένα σουηδικό παπουτσάκι φαρμένο με καρυκευμένο ψωμί, γεμισμένο με μίγμα χαβιάδας και κρεμμύδων και ζεστεμένο με καρυδάλευμα. Το μίγμα δημητριακού συνδυάζεται με σειροκεφάλι και όταν μαγειρεύεται, σερβίρεται με βούτυρο και σάλτσα λιγγονβερί.

Υπάρχουν πολλοί τύποι παπουτσακιών στον κόσμο, από γλυκά παπουτσάκια έως το Banku της Γκάνας, το οποίο φτιάχνεται από φερμεντημένο σιταροπαλάτσι, και τα Shlishkes της Ουγγαρίας, έως και το Buuz παπουτσάκι της Μογγολίας, το οποίο γεμίζεται με αρνί. Ορισμένοι θεωρούν ως παπουτσάκια πράγματα όπως τα samosa και τα χειροποιήτα πιές όπως τα Τζαμάικανικά πατί και τα Cornish pasties. Αλλά δεν τα έχουμε μετρήσει αυτά στην περιπάτηση μας γύρω από τον κόσμο σε 33 παπουτσάκια.

Υπάρχουν τόσες διαφορετικές εκδοχές παπουτσακιών στον κόσμο που είμαι απολύτως σίγουρος ότι έχουμε παραλείψει κάποια – ποιο είναι το αγαπημένο σου παπουτσάκι;