33 Dumplings Uit Over De Hele Wereld

De beste pierewaaien ter wereld worden gevonden op elk continent en in elk land zijn pierewaaien de ultieme troostmaaltijd. De wereld reizen een pierewaai tegelijk om de beste pierewaaien te vinden en de voedselcultuur in het land van oorsprong te ervaren, is de droom van veel culinair reizigers. Van Nepalese momos tot Amerikaanse appel-pierewaaien, bijna elk land ter wereld maakt een heerlijke vorm van gevulde deegwaren met vullingen die je je moeders kookkunst doen vergeten.

De ultieme troostmaaltijd, waar je ook bent, kun je pierewaaien zowel in zoete als hartige varianten vinden. Voor een echt authentiek pierewaaiengerecht, ga naar het land van je keuze en begin eten. Van fufu in West-Afrika tot Kibbeh in de Yucatan, Maleisische pierewaaien tot Poolse pierogi.

Wat is een pierewaai - soorten pierewaaien

Volgens Wikipedia is een dumpling "een brede classificatie voor een gerecht dat bestaat uit stukken deeg (gemaakt van verschillende bronnen van zetmeel) die om een vulling heen zijn gewikkeld, of van deeg zonder vulling. Het deeg kan op brood, bloem of aardappelen zijn gebaseerd en kan worden gevuld met vlees, vis, kaas, groenten, fruit of zoetigheden. Dumplings kunnen worden bereid met verschillende methodes, waaronder bakken, koken, frituren, sudderen of stomen en komen voor in veel wereldkeukens".

Ik zie vaak generieke artikelen over dumplings waarin dingen zoals samosa's, Cornish pasties, empanadas en knishes worden genoemd, maar ik ben een beetje een traditionalist als het om mijn dumplings gaat. Voor mij is een dumpling meestal een deeg dat gevuld is (of niet, afhankelijk van de ingrediënten in het deeg) en dan gekookt door te koken of te stomen en soms gebakken.

Hier is een reisgids voor de beste dumplings ter wereld, geschreven door mensen die er zijn geweest en verschillende soorten dumplings hebben geproefd en willen delen wat ze over deze culinaire schatjes hebben geleerd.

33 hemelse dumplings van de wereld

Manti, Armenië

Eén van de meest smaakvolle dumplings die weinig erkenning krijgt buiten zijn respectieve regio, is manti, een kleine dumpling die voornamelijk wordt geassocieerd met landen die deel uitmaakten van de Zijderoute. Hoewel we ze in verschillende landen hebben geprobeerd, hebben we een bijzondere voorkeur voor de versies uit West-Armenië (het hedendaagse Oost-Turkije) en je kunt ze tegenwoordig in elk West-Armeense restaurant in Jerevan vinden.

Manti zijn kleine, bootvormige dumplings gevuld met lam of ander vlees en worden geserveerd in kippensoep. Ze kunnen worden geserveerd met een grote klodder knoflookyoghurt en een beetje sumak of Aleppo-peper verspreid over de bovenkant. Je zult ze vaak gebakken in grote pannen aantreffen en je kunt ze in grote hoeveelheden kopen op veel plaatsen voor bijeenkomsten thuis.

Manti vinden is vrij eenvoudig als je in Armenië bent of ergens zoals het gebied van Los Angeles in Californië (of waar dan ook met een grote Armeense diaspora).

Een van de beste dingen om te doen in Jerevan is om naar het stadscentrum te gaan en door te lopen naar Anteb, een heerlijk restaurant dat zich specialiseert in West-Armeense keuken. Ze hebben manti op het menu en ze zijn extreem betaalbaar; je kunt de smeuïge schotel proeven voor ongeveer $2. Armeense keuken is diverser dan op het eerste gezicht en manti is zeker iets geweldigs om te proberen wanneer je in het land bent of in een land waar het op het menu staat. Van Megan en Aram bij Absolute Armenia

Pani Puri, India

Ze zijn een verleidelijke traktatie, een van de werelds favoriete straateten, en zo populair dat verschillende regio's in India ze als hun eigen beweren. Ze worden in Mumbai (Bombay) pani puri genoemd en bestaan uit holle, gebakken tarweballetjes gevuld met gesmaakte water, tamarindechutney en een speelse mengeling van aardappels, ui, kikkererwten en chaat-kruiden. Pani puri is een instituut, een overal aanwezige straatverkoop in Mumbai die op veel hoeken over de hele stad te vinden is.

Maar pani puri komt niet alleen voor in Mumbai. Het is ook een geliefd straateten in Delhi, waar het golgappa wordt genoemd, en je kunt het op veel andere plaatsen vinden. In de staat Haryana heet het paani patashi, in Bihar wordt het phuchka genoemd en in Odisha noemt men het Gupshup, bijvoorbeeld.

Hoewel het misschien bescheiden lijkt qua prijs en uiterlijk, wordt pani puri beschouwd als de koning van straatvoedsel — en het heeft een geschiedenis die daarbij past. Hoewel er geen echte bewijzen zijn over de oorsprong van pani puri, zegt de legende dat het werd gemaakt door Draupadi, vrouw van de vijf Pandava broers in het Indiase epos Mahabharat. Volgens de legende bedacht ze het gerecht als reactie op een uitdaging door Kunti, de moeder van drie van de Pandava broers — en Kunti was zo onder de indruk dat ze het gerecht met onsterfelijkheid zegende.

Niemand weet of dit waar is of niet, maar één ding is duidelijk: pani puri heeft onsterfelijkheid verkregen. Een hapje van deze in-de-monddofferende snack, en je vergeet het nooit meer. Van Mariellen van de prijswinnende reissite Breathedreamgo.com.

Fufu, West-Afrika

Fufú wordt meestal gemaakt van cassave en zoete aardappelen, en soms gecombineerd met cocoyam, plantains of maïsmeel. In Ghana wordt fufú voornamelijk gemaakt van gekookte cassave en onrijpe plantain die samen worden geklopt, evenals van cocoyam. Fufú kan ook gemaakt worden van semolina, rijst of zelfs instant aardappelvlokken.

In West- en Centraal-Afrika is de gangbare methode om een hoopje fufú te serveren samen met een soep (ọbẹ). Nadat de handen zijn gewassen, pakt de eter een klein balletje fufú en maakt er met de duim een insinking in. Deze reservoir wordt vervolgens gevuld met soep, en het balletje wordt opgegeten. In Nigeria en Ghana wordt het balletje vaak niet gekauwd, maar heel doorgeslikt – feitelijk wordt kauwen op fufú zelfs beschouwd als een faux pas.

Ugali, Oost-Afrika

Je hebt misschien wel van een gerecht gehoord dat Ugali heet, wat een zeer traditioneel Oost-Afrikaans voedsel is. Het lijkt vrijwel op fufu uit West-Afrika, maar wordt gemaakt van maïs, dus veel zoals polenta. Vormgegeven als een grote kluitje trek je stukjes van de deegklont af en gebruik je het om stoofschotels op te scheppen, of het wordt in het midden van een kom geplaatst en dan worden stoofschotels erbovenop geschept.

Varenyky, Oekraïne

Bijna geen ander gerecht in Oekraïne wordt zo gewaardeerd door de lokale bevolking en aanbevolen aan bezoekers van het land als varenyky .

Het woord varenyky komt van het Oekraïense werkwoord 'koken' en betekent letterlijk gekookt voedsel. Het land heeft het originele recept geërfd van het Osmanse Rijk, waar het gerecht bekendstond als dush var.

Kleine stukjes deeg worden om het vulling gewikkeld, die zowel zoet als hartig kan zijn. Oekraïners eten hun varenyky met bessen, appels en peren, evenals aardappelen en gekaramelliseerde uien, vlees, zuurkool, quark en paddenstoelen.

De ultieme vullingster echter, zijn kersen. Het beste moment van het jaar om Kiev, de hoofdstad van Oekraïne te bezoeken om de seizoenale variatie met deze zuurige bessen te proeven, is in de zomer.

De vulling kan veranderen, maar er is altijd één constante bij het serveren van varenyky. Net als bij de meeste andere gerechten in Oekraïne, moet dit worden gegeten met koude roomsoep.

Varenyky zijn een essentiële onderdeel van vele lokale tradities, met de avond voor Kerstmis op 6 januari als een van de meest populaire. Vroeger verzamelden de vrouwen van het dorp in het huis van een getrouwde vrouw, waar de dames het feestelijke diner bereidden. De gastvrouw voegde gewoonlijk een snufje peper toe aan sommige pierogi en serveerde het gerecht aan de ongetrouwde meisjes. Degene van de meisjes die de geprikte varenyky kreeg, was voorbestemd om binnen het jaar te trouwen. Van Inessa en Natalie bij Through a Travel Lens.

Kreplach, Oost-Europa

Kreplach lijkt een beetje op ravioli, een gevulde deegsoort gevuld met fijngehakte vlees of kaas en aangemaakt met zout en peper. Ze worden opgevouwen tot driehoeken en daarna in een soep gedaan om te koken. Ze kunnen ook gefrituurd worden. Ze zijn vooral populair tijdens feestdagen zoals Purim en Hosha’na Rabbah.

Bryndzové pirohy, Slowakije

Een van de beste Slowakische gerechten om te proberen is bryndzové pirohy, een heerlijk soort aardappeldumpling gevuld met het meest populaire ingrediënt in Slowakije: geitenkaas. Deze rijke, cremige kaassoort is het meest gebruikte zuivelproduct in de Slowakische keuken, ook aanwezig in het nationale gerecht, bryndzové halušky. Zoals je misschien kunt raden, betekent het woord bryndzové geitenkaas.

Deze populaire pierogi's worden gemaakt met aardappelen in plaats van rijst of bloem, wat typisch is voor Oost-Europa. Bryndzové pirohy wordt meestal geserveerd in porties van zes. Het is een typische voorgerecht voor voordat je naar het hoofdgerecht gaat, maar je kunt ze waarschijnlijk zwaar genoeg vinden om ze als hoofdgerecht te eten. Je zou niet worden veroordeeld (behalve misschien door de Slowaken): ze zijn ongelooflijk vet en calorierijk.

Bryndzové pirohy zitten niet alleen vol met geitenkaas, maar ze zijn ook bedekt met zure room, knapperige stukjes bacon en, voor je Slovaakse dosis groenten, een sprinkeling van uierten. Deze heerlijke aardappel pierogi's zijn niet gezond, maar het is een fantastisch gerecht om te proberen in Bratislava of elders in het land. Van Rose of WheregoesRose

Xiaolongbao, Taiwan

Xiaolongbao is een Chinese soort dumpling die afkomstig is uit de provincie Jiangsu; ze kunnen echter overal in China en ook in Taiwan worden gevonden. Tijdens onze reis naar Taipei vonden we een fantastisch klein winkeltje dat heerlijke xiaolongbao verkocht. Xiaolongbao betekent ongeveer een kleine mand gestoomde buns. Ze worden gemaakt met een heel dun deeg en traditioneel gevuld met varkensvlees en vlees sap. Tegenwoordig bestaan er ook andere variaties en kun je xiaolongbao vinden met kip, garnalen of groenten.

Hoewel het slechts een klein tijdelijk winkeltje was in een onopvallende steeg in een wijk ver van het centrum van Taipei, was het eigenlijk behoorlijk beroemd in de omgeving. Elke ochtend stonden veel mensen in de rij om zichzelf een kleine mand met de meest smakelijke dumplings te kopen die in Taipei werden verkocht en mogelijk ter wereld. We ontbeten daar vier dagen achter elkaar en terwijl we aan een van de twee kleine tafels zaten en onze xiaolongbao verslonden, keken we hoe de rij langer en langer werd.

Een mandje met acht dumplings was slechts 50NT (ongeveer $1,70), een absolute koop voor zulke uitstekende dumplings. Door Lotte van Phenomenal Travel Blog

Khinkali, Georgië

Khinkali, informeel bekend als ‘soepdumplings’, zijn een belangrijk onderdeel van de Georgische keuken en een van het land’s meest geliefde gerechten. Een van de beste dingen om te doen in Tbilisi, Georgië, is eten en khinkali is slechts één van de vele genoegens.

Het is niet precies bekend waar of wanneer khinkali voor het eerst ontstonden, maar sommigen zeggen dat de dumplings terug te voeren zijn naar de Mongoolse invloed in de Kaukasusregio. Khinkali zijn daarom waarschijnlijk een neef van Chinese Xiaolongbao.

Eenvoudig, bevredigend – en meestal de grootte van je handpalm – is khinkali traditioneel een berggerecht dat wordt bereid en gegeten in dorpen. ‘Bergkhinkali’, de meest basisversie, wordt gemaakt met rundvleesgehakt, terwijl de smakelijkere Khinkali Kalakuri of ‘stedelijke khinkali’ overal in restaurants in Tbilisi en Kutaisi te vinden zijn.

Deze variatie maakt gebruik van een mix van varkens- en rundvlees, gecombineerd met een flinke dosis kruiden en verse kruiden. Vegetarische versies zijn ook uitermate populair - je kunt khinkali krijgen gevuld met paddenstoelen, aardappel of mijn persoonlijke favoriet, nadughi (een zachte, cremige quark).

Het kernpunt van de khinkali is het eenvoudige deeg dat de vette pierogi zijn unieke vorm geeft. Nadat ze bovenaan in plooien zijn gevouwen en samengeknepen tot een knopje, worden de pierogi gekookt en op een schotel geserveerd. Het deeg houdt het vlees sap binnen, wat betekent dat je een klein hapje moet nemen en de soep eruit moet slurpen voordat je de rest kunt opeten.

Om deze reden worden khinkali altijd met de handen gegeten of door het uiteinde van een vork zachtjes in het topje van het deeg 'handvat' te drukken en het naar je mond te brengen, kopje ondersteboven.

Het wordt beschouwd als beleefd om het deegachtige knopje op je bord achter te laten - maar niemand zal je veroordelen als je alles opeet. Door Emily, Wander-Lush

Canederli uit Zuid-Tirol in Italië

Het noordelijkste deel van Italië, Zuid-Tirol in de Oostelijke Italiaanse Alpen, heeft zijn eigen unieke keuken. Gerechten afgeleid van de Duitse buren in het noorden zijn hartige berggebiedsvoedingsmiddelen. Tot deze gerechten behoren enkele van de werelds meest unieke kneden — Canederli (knödel in het Duits) — broodkneden die voedzaam en heerlijk zijn.

Canederli worden waarschijnlijk al gegeten sinds de 13e eeuw, toen ze werden beschouwd als voedsel voor armen. Oorspronkelijk werden ze eenvoudig gemaakt door oud brood te weken, wat er ook maar bij te voegen was, en vervolgens vormgegeven tot broodballen en gekookt.

Vandaag worden Canederli nog steeds gemaakt met oud brood en een beetje bloem, maar aangevocht met melk en gebonden met eieren. Populaire toevoegingen aan de kluiten zijn spinazie, ricotta-kaas, speck en pancetta. Nadat ze gekookt zijn, kunnen ze zachtjes worden gebakken of zoals ze zijn opgegeten, geserveerd met een druppel boter, in soepen en bouillon, of met vlees. Vaak worden ze gevuld met fruit zoals abrikozen en als nagerecht gegeten. De traditionele receptuur is altijd gebaseerd op wat lokaal beschikbaar is en recepten variëren van familie tot familie.

Een favoriet van wandelaars, Canederli worden altijd geserveerd in de kleine herbergen en berghutten die door de indrukwekkende Dolomieten of kleine valleien zoals het Antholzertal bij de Oostenrijkse grens lopen, en winterenthousiasten en snowboarders nemen de kluiten bijna altijd mee in hun avondeten in lokale restaurants. Canederli waren altijd het warme hoogtepunt van onze diners in Zuid-Tirol en pasten perfect bij het lokale bier. Met genoegen verorberd door Lori van Travlinmad

Culurgiones, Sardinië

Culurgiones zijn een van de beroemdste gerechten op Sardinië. Deze gevulde pasta wordt gemaakt met een eenvoudig deeg van hergemalen semolina of tarwebloem, water en een snufje zout; terwijl de vulling wordt bereid met gekookte aardappelen, pecorino-kaas, verse munt en net een aanwijzing van knoflook.

Wat culurgiones onderscheidt van andere knoedels is hun vorm – ze doen je denken aan een tarwearen. Het krijgen van de juiste vorm en grootte van culurgiones is een kunst die alleen de meest vaardige koks kunnen beheersen – het kost jaren van oefenen om het goed te doen.

Dit gerecht werd uitgevonden in het Sardinische gebied Ogliastra, waar elke dorpsgemeenschap – eigenlijk elk gezin – zijn eigen recept heeft. Elk van hen is heerlijk. Inwoners zullen vaak discussiëren over de beste culurgiones, met sommigen die zeggen dat die van Arzana de lekkerste zijn, terwijl anderen beweren dat die van Seui, die voorzien van 'cas’e fitta' (een verse pecorino-kaas bewaard in zoutwater die vaak wordt geassocieerd met Griekse feta-kaas), de beste zijn.

Culurgiones kunnen gekookt worden met alleen een sprinkle van geraspte pecorino (geen olie of boter toevoegen!); met een eenvoudige tomatensaus en een ruime dosis pecorino; en zelfs gefrituurd voor een fantastisch aperitief. Ingediend door Claudia Tavani van Strictly Sardinia

Khanom Jeeb, Thailand

Deze gestoomde dumplings zijn een belangrijk onderdeel van straateten over heel Thailand, ze worden regelmatig gevonden in het oneindige labyrint van Bangkok Straateten, en ze worden zelfs vaak verkocht als een snelle snack-to-go bij de counters van 7-11 winkels die op vrijwel elke hoek van elke straat in Thailand te vinden zijn. In de 7-11s worden ze ook verkocht naast dampende bakken vol bao buns (Sala Pao) en samen delen ze duidelijke invloeden uit China, omdat Khanom Jeeb oorspronkelijk geïnspireerd werden door de Siu Mai dumplings uit de Dim Sum keuken van Chinese keuken.

Traditioneel als straatvoedsel zullen ze worden gevonden bij stoompotten langs de weg, boven een pan kokend water, met twee alternatieven: gehakt van varkensvlees of garnalen in een wontonwrap, gestoomd tot het gaar is.

Ze worden dan geserveerd met bijbehorende sauzen zoals sojasaus en azijn, bekend als Nam Jim Khanom Jeeb, en optioneel, maar sterk aanbevolen, verspreid met geroosterde knoflook. Alles samen in plastic zakken met een puntige houten spies om ze op te pikken. Natuurlijk zijn sommige beter dan andere; bijvoorbeeld bij 7-11 zou ik ze overladen met azijn om ze smakelijker te maken. Maar wanneer je in Silom bent, is er een geweldige straatvoedselverkoper op de Silom Road die Khanom Jeeb naar een hoger niveau brengt met verschillende wontonwraps, vullingen en smaakmakerijen, en ze beginnen zelfs vroeg voor het ontbijt. Allan Wilson van Live Less Ordinary

Appelstolpen, VS

Amerikaanse deegballetjes, laten we het over troostvoedsel hebben. Het soort voedsel dat je ziel verwarmt. Mijn favoriete deegballetje komt niet uit mijn reizen rond de wereld; het komt uit mijn jeugdthuis.

Appelseizoen is mijn favoriete tijd van het jaar. Tijdens mijn opgroeiperiode in het zuiden van de Verenigde Staten reisde mijn vader af naar de zuidelijke staten om verschillende appels te verzamelen, groen en rood, zoet en zuur. Zijn appel-geïnspireerde creaties waren goed bekend in onze wijk: appelboter, appeljam, poffertjes, gebak, gebakken en gefrituurde appels, en zelfs appel-ijs. Maar de appeldumplings waren wat ik het meeste liefhad.

Ik droom nog steeds van die warme, rijke, kaneelachtige appeldumplings, en dat zal ik doen zolang ik leef. Ik heb veel jaren doorgebracht met het proberen te vinden van de perfecte appeldumpling, helaas zonder succes. Als je het vindt, laat het me dan weten.

Mijn vader had nooit een recept; hij verzamelde gewoon ingrediënten en creëerde ze. We keken ongeduldig toe hoe het gebeuren zich ontvouwde, met water in de mond. Het proces mocht niet worden versneld, zou hij zeggen.

De eindprijs is een zoete, zachte, gebakken appel gewikkeld in een dikke, fluweelachtige deeg en besprenkeld met een rijke, zoete kaneelsiroopperfection.

Yuba Gyoza, Japan

Yuba, ook wel 'tofuhuid' genoemd, is een echte lokale specialiteit in Kyoto, Japan. Eigenlijk is tofu ook een specialiteit van Kyoto, en yuba is de laag die zich vormt op de bovenkant van een partij sojamelk terwijl deze wordt gekookt om tofu te maken. In plaats van deze laag weg te gooien, hebben de Japanners enkele creatieve en ingenieuze manieren bedacht om ermee te koken. Er zijn zelfs restaurants in Kyoto die uitsluitend gewijd zijn aan tofu- en yuba-gerechten.

Een van de vele manieren waarop yuba kan worden gebruikt, is als vervanging voor de gebruikelijke tarwegebaseerde wrappers in gyoza-dumplings. Een geweldige plek om deze bijzondere dumplings te proberen is Gyoza ChaoChao, een klein, informeel dumpling-café midden in Kyoto. De yuba-wrappers zijn gevuld met invriesgedroogde tofu, dus het is een dubbele tofu-ervaring!

Hoewel yuba technisch gezien niet echt als een soort van tofu telt, omdat het niet wordt geproduceerd met gebruik van een coagulant. Het heeft wel een vrijwel gelijke smaak, en wordt duidelijk gemaakt van hetzelfde basisingredient, namelijk sojabonen.

In ieder geval zijn deze dumplings volledig plantaardig, dus Gyoza ChaoChao is een geweldige optie voor veganistisch eten in Kyoto. Proef ook eens wat van hun andere soorten gyoza terwijl je hier bent. Ze hebben er zelfs zoete versies met appel-taartvulling! Bijgedragen door Wendy Werneth van The Nomadic Vegan

Kubeh, Israel

Kubeh is een traditioneel Israëlisch gerecht, waarvan de populariteit de afgelopen jaren binnen en buiten Israël is toegenomen. Kubeh, ook wel Kibbeh genoemd, werd meegebracht naar Israël door de Joden uit Irak en Syrië in de jaren '50. Wat oorspronkelijk een niche-cultureel gerecht was, is nu een van de beste troostvoedselen in Israël.

De Kubeh is een balletje-vormig knoedel gemaakt van semolina deeg en gevuld met rundvlees, ui en kruiden. De balletjes worden vervolgens gekookt in verschillende soorten bouillon, wat de naam van het gerecht bepaalt. Kubeh Seleq wordt gemaakt in een bietensoep; Kubeh Bamia wordt gemaakt in een tomatenbouillon met okra; Kubeh Dla’at wordt gemaakt in een gele bouillon met kubussen van butternut-komkommer. Laatstgenoemde is mijn favoriet. Er is nog een andere versie van Kubeh, waarbij het deeg wordt gemaakt met semolina en bulgur en daarna diepgefried wordt. In mijn familie wordt het alleen voor belangrijke feestdagen en vieringen gemaakt.

Met de opkomst van veganisme in Israël is het gewoonlijk om vegan Kubeh te vinden. In dit geval wordt het rundvlees meestal vervangen door paddenstoelen of vleesalternatieven. Voor meer vegan inspiratie, bekijk deze post over vegan restaurants in Tel Aviv.

Het maken van Kubeh is arbeidsintensief en geen gemakkelijke taak. Het vereist tijd om het deeg te maken, en de speciale vaardigheid om de balvorm te creëren, hem in te vullen en af te sluiten. Vroeger ging het door de familie van generatie op generatie, maar tegenwoordig kun je ook leren hoe je dit heerlijke voedsel kunt maken in Kubeh-maakworkshops. Degene die weet hoe hij een goed Kubeh maakt, wordt beschouwd als een ervaren kookkundige.

Tijdens mijn reizen heb ik Kubeh gevonden in Israëlische restaurants in NYC en in Mexico, maar het beste Kubeh is altijd thuis. Geschreven door Moshe, van The Top Ten Traveler.

Pierogi, Polen

Eens beschouwd als boereneten, kun je nu zeggen dat pierogi Polens nationale gerecht zijn. Deze heerlijke gevulde deegwaren zijn zo'n basisvoedsel in de lokale keuken dat je ze gemakkelijk in elk Pools restaurant in elk dorp, stad of stadje in Polen kunt vinden.

Verbazend genoeg zijn de oorsprong van pierogi omstreden. Terwijl sommige legendes zeggen dat ze uit China komen, beweren anderen dat ze uit Oekraïne werden meegebracht, en weer anderen zeggen dat ze al eeuwenlang in Centraal- en Oost-Europa worden gegeten.

Meestal worden pierogi gebakken of gekookt (soms worden ze na het koken gebakken) en geserveerd met een topping naar keuze, zoals gebakken ui of zuurkool. Sommige klassieke vullingen omvatten quark en aardappelen, paddenstoelen en kool, en gehakt, maar restaurants bieden nu een veel grotere verscheidenheid aan vullingen aan.

En als je dacht dat pierogi alleen savory waren, bedenk dan nog eens omdat zoet pierogi als nagerecht een must is! De klassieke vullingen zijn meestal zoete kaas of bessen, maar ik heb andere smaken gezien en geprobeerd, zoals appel met kaneel, banaan en pindakaas, en natuurlijk chocolade.

Als je van voedsel festivals houdt, zal je ook opgetogen zijn te horen dat de stad Krakau een jaarlijks pierogi festival organiseert, dat plaatsvindt in mid-August! Van Or of My Path in the World.

Festival, Jamaica

Heb je ooit iets gegeten wat zo goed was dat het leek op een feest in je mond? In Jamaica is er een geweldige gebakken koekje genaamd 'festival' om die reden. In tegenstelling tot typische Jamaicanse koekjes is dit een zoet koekje met een knapperige buitenkant en een lichte, vlokkelijke binnenkant. Er zijn verschillende recepten, maar meel, maismel, suiker en bakpoeder maken er traditioneel deel van uit.

Festival is een straateten dat traditioneel wordt vergezeld door escovitch vis, wat gefrituurde vis is bedekt met ingelegde groenten en een pikante saus. Je kunt het ook eten met andere gevogelte, jerk kip, en meer; toch vind ik het heerlijk zelfs in zijn eentje!

De beste plek om deze maaltijd te vinden is bij Hellshire Beach in St. Catherine, Jamaica. Er zijn veel verschillende restaurants om uit te kiezen, verspreid over hutten langs het strand. Vis en festival wordt doorgaans per pond geprijsd en kost ongeveer 1800JMD, wat ongeveer 12 USD is. Wees echter voorzichtig met 'toeristenprijzen' en vraag een geschatte kosten voordat je bestelt.

Het is de beste klus die ik ooit heb geproefd en zowel kinderen als volwassenen houden ervan! Zodra je een hap van deze zoete gebakken klus hebt geproefd, kom je er vast terug voor meer! Van Martina van Stack Your Dollars.

Momos, Nepal

Nepalese momos zijn iets wat je absoluut moet proberen in Nepal. Momos zijn traditionele gestoomde klussen gemaakt van eenvoudig meel- en waterdeeg en gevuld met groenten en soms vlees. De meest traditionele vleessoorten die gebruikt worden om momos mee te vullen zijn kip, lam, varkensvlees en yak. Oorspronkelijk afkomstig uit de Himalaya, zijn momos troostvoedsel dat wordt gegeten bij lunch of diner en wordt geserveerd met aachar, een tomaatgebaseerde dipsaus.

Hoewel momos doorgaans gestoomd worden, kun je verschillende soorten momos vinden in Nepal, die ik ten zeerste aanbeveel om te proberen! Mijn favoriete variant is jhol momos, die worden geserveerd in een pittige tomatensoep, hoewel gebakken momos ook populair zijn! Op sommige plekken kun je zelfs dessert-momos vinden, gevuld met pompoen en chocolade.

Als je goede momos zoekt, vind je ze overal in Nepal. Mijn favoriete momos in het land komen uit Mo2 in Pokhara – proef de jhol momos en verlief je erop! Ze zijn perfect teder en sappig, en de soep die het gerecht bij elkaar brengt is zuur en fris! Of je nu op tocht bent in de Himalaya of door de levendige straten van Kathmandu dwaalt, een bord verse momos zal je reis naar Nepal alleen maar beter maken. Van Anya Carion van Unexpected Occurrence

Choi Pan, Borneo

Oorspronkelijk geïntroduceerd door de Teochew mensen die eeuwen geleden vanuit vasteland China migreerden, kun je de lokale specialiteit niet missen choi pan of chai kwe wanneer je West-Kalimantan bezoekt op Borneo in Indonesië.

Het is een dumpling gevuld met verschillende groenten en bonen, zoals uiachtigen, aardappelen, taro en zelfs pinda's.woordt tegenwoordig ook gevonden met kip en garnalen in sommige restaurants. Geserveerd gestoomd of gebakken met versnipperde knoflook eroverheen, kun je eenvoudig de variant en vullingen kiezen naar keuze.

Hoewel verschillende plaatsen serveren choi pan als onderdeel van hun menu, is de meest authentieke versie die je kunt proberen in West-Kalimantan de versie bij Tjhia Family House in Singkawang.

Genoemd als de meest tolerant stad in Indonesië, is Singkawang vooral bekend om de viering van Chinese Nieuwjaar en Cap Go Meh met hun Tatung-festival, dat Chinese en Dayak-rituelen combineert.

Het Familielandhuis is nu een van de erfgoedplaatsen van de stad in Singkawang, omdat het huis al meer dan een eeuw bestaat. Gebouwd door Tjhia Hiap Seng in 1902, woont de zesde generatie van de familie Tjhia nog steeds in het huis en drijft er een bescheiden restaurant in de voortuin.

Hun choi pan is nog authentiek, omdat ze alleen serveren choi pan met of zonder yam of bieslook als vulling. Men gelooft dat ze het recept hebben geërfd van eerdere generaties.

Toch kunnen bezoekers die naar het restaurant komen niet alleen heerlijke dumplings proeven, maar ook een stukje geschiedenis beleven over een van de meest opmerkelijke families in Singkawang. Van Marya van The BeauTraveler

Maleisische Dim Sum, Kuala Lumpur

De Maleisische keuken vertegenwoordigt een multi-etnische culinaire fusie van de mensen die in Maleisië wonen, met name Maleiers, Chinezen en Indianen. De wereldberoemde Jalan Alor nachtmarkt in Kuala Lumpur is een van de indrukwekkendste voedsel-nachtmarkten ter wereld, waar sommige van de beste gerechten ter wereld worden geserveerd. Daarom is Jalan Alor in Kuala Lumpurs Bukit Bintang een bekende bestemming voor voedsel liefhebbers.

De opmerkelijke Jalan Alor nachtmarkt herbergt verbazingwekkende straatverkopersstalletjes met heerlijke straatformaten en fantastische restaurants met uitgesproken smakelijke gerechten. Toch steekt Maleisisch-Chinees dim sum uit boven de rest van het spectaculaire gastronomische aanbod van Jalan Alor. Onbetwistbaar is Chinees dim sum een van de beroemdste gerechten ter wereld.

Maar dit miniatuur Chinese gerecht komt in opvallende kleuren bij de Fat Man Dim Sum kraam op Jalan Alor. Fat Mans dim sum dumplings zijn niet alleen een feest voor de ogen, maar ook voor het smaakpapillen. De multikleurige dim sum dumplings worden bereid in stoommanden op de kraam en gevuld met varkensvlees, kip, krab, garnalen en kool.

Geen zorgen als je geen fan bent van gevulde dim sum. Vlakke dim sum dumplings worden ook aangeboden. Maar als je een zoete tand hebt, zal je de zoete pruimensaus-gebaseerde paarse dumplings vast lief hebben!

Hoewel dim sum letterlijk betekent 'raak je hart', hebben de kleurige dim sum dumplings op de nachtmarkt van Jalan Alor ongetwijfeld de harten van veel mensen geraakt. Ze hebben zeker mijn hart geraakt. Als je een foodie bent en reist naar KL, vergeet dan niet om de kleurrijke en speelse dim-sum dumplings bij Fat Man Dim Sum op Jalan Alor te bekijken! Milijana van World Travel Connector

Kniddelen, Luxemburg

Kniddelen is een beroemde traditionele Luxemburgse kluitje dat je moet proberen als je op zoek bent naar de beste kluiten ter wereld.

De kluiten hebben een speciale betekenis in de hedendaagse cultuur, want er is gewoon geen voedsel beter dan dit dat werkt als bron van samenbinding tussen mensen. Luxemburgse Kluiten (Kniddelen) worden gemaakt van witte bloem en water en worden vaak geserveerd met spek ( lardons ) en saus.

De reguliere kluiten zijn goedkoop en gemakkelijk te maken thuis, waardoor ze een hemelse smaak bieden. Je kunt kluiten eten als bijgerecht of als een volledige maaltijd met een van de sauzen. Bovendien kunnen overgebleven kniddelen later in de pan worden gebakken. Anders kun je verschillende vormen, smaken of stijlen van kluiten proeven in Luxemburgse restaurants zoals - Bei De Bouwen of Am Tiirmschen.

Daarnaast worden Kniddelen-dumplings gemaakt van ingrediënten, waaronder tarwebloem, eieren, melk, zwarte peper, dun gesneden of gerookte spekjes, dikke beslag, boter en gezouten water. Interessant genoeg gebruikten mensen vroeger zelfs alleen water in plaats van melk om dumplings te maken. Bovendien worden kniddelen meestal de eerste dag gekookt geserveerd.

De dag erna kun je ze gebakken in een pan serveren. Dus, als je dit hoort en je hebt nu zin om Luxemburgse Dumplings (Kniddelen) zelf te maken, zijn ze ontzettend makkelijk te bereiden. Ze behoren tot een van de beroemdste Luxemburgse gerechten en zijn afgebeeld in veel kookboeken en reisgidsen. Van Paulina van Paulina on the Road.

Ha gow, China

Ha Gow, ook bekend als garnalendumplings, is een van de meest populaire en bekende dumplings ter wereld. Deze Chinese dumpling wordt doorgaans geserveerd in Cantonees-stijl dim sum restaurants als ontbijt, brunch of lunchgerecht, vaak genoten samen met andere dim sum gerechten en hete thee. Ha, gow wordt beschouwd als synoniem voor dim sum, en het zou "verkeerd" zijn om dim sum te bestellen voor de brunch zonder wat ha gow te nemen!

De zakvormige garnalendumplings onderscheiden zich door hun witte, toch transparante en dunne dumplinghuidjes. Deze speciale dumplinghuid is bijzonder broos en tenger, waardoor ze geneigd zijn te scheuren tijdens het stomen en moeilijk perfect te krijgen. Meestal zien ha gow er wit en matig uit wanneer ze verse uit de stoompan komen, maar hun huid wordt transparanter naarmate ze afkoelen.

Volgens de legende werd de ha gow uitgevonden door de eigenaar van een theehuis in het dorp Wucu, gelegen aan de rand van Guangzhou. De eigenaar ving garnalen uit de rivier buiten het theehuis om verse vulling te maken voor hun ha gow. Vandaag de dag kun je ha gow vinden in dim sum restaurants over de hele wereld, maar ze zijn vooral heerlijk in Guangzhou en eigenlijk zijn het een van de beste dingen om te eten in Hongkong. Bijgedragen door Constance van The Adventures of Panda Bear.

Struklji, Slovenië

Een van de beste dingen om te doen in Ljubljana, de Sloveense hoofdstad, is proeven van Sloveense gerechten. En een van de beste gerechten die we aten was štruklji!

Een traditioneel knoedelgerecht uit Slovenië, ontstond štruklji in de late 16e eeuw, toen een kok in de Oostenrijkse stad Graz de eerste versie maakte, met een tarragonvulling. Aanvankelijk werd het gerecht alleen gemaakt door de welgestelden in stedelijke gebieden, maar uiteindelijk verspreidde štruklji zich ook naar het platteland.

Oorspronkelijk een feestgerecht dat was voorbehouden aan bijzondere gelegenheden, is štruklji nu dagelijks te bereiden en te serveren. Hoewel de knoedel enorm populair is in Slovenië, hebben ook buurlanden zoals Kroatië hun eigen versies.

Het gerecht bestaat uit deeg gemaakt van tarwe- of boekweitmeel, ei en olijfolie. Het deeg wordt uitgerold, de vulling erop geplaatst, en het deeg wordt opgerold tot een knoedel. Štruklji is zeer veelzijdig en kan worden gestoomd, gebakken, gefrituurd of gekookt. Ze kunnen losgeserveerd worden of met een saus.

Vullingen voor štruklji kunnen zoet of hartig zijn. De versie die we proefden bevatte zoutelijke cottagekaas met een vleugje nootmuskaat. Maar je kunt ook štruklji krijgen gevuld met gekookte appels, of verpulverde noten en kaas: walnoten en honing zijn erg populaire vullingen.

Je vindt štruklji in de meeste restaurants in Slovenië, vooral in Ljubljana. Dhara van It’s Not About the Miles.

Gnocchi, Italië

Gnocchi is een geliefd deeggebakken gerecht uit Italië, dat vaak wordt beschreven als de ultieme troostvoedsel. Voedselhistorici geloven dat het woord gnocchi afkomstig is van de woorden nocchio of knot gevonden in hout of het woord voor knokkel – nocca. Dit verwijst naar de bultige vorm van het deeggebakje. De oorsprong van het gerecht gaat eeuwen terug, zelfs tot Romeinse tijden toen het hartige gerecht werd geserveerd aan soldaten om hun energie te verhogen.

Gnocchi-recepten zijn essentieel een combinatie van bloem en aardappel die worden gecombineerd om het deeg te maken. Deze mengsel wordt vervolgens uitgerold en in hapklare stukjes gesneden. De luchtige kussentjes of deegballetjes worden dan gevormd om ervoor te zorgen dat ze de heerlijke saus waarin ze worden geserveerd op de beste manier kunnen vasthouden – meestal wordt er een klein kuiltje of duimafdruk gemaakt.

Zodra de gnocchi zijn gesneden, worden ze snel gekookt in gezouten water en geserveerd met saus. Buiten Italië eet je voornamelijk gnocchi met een tomatenbasis saus. Maar, zoals bij alle Italiaanse gerechten, zijn er regionale variaties en dit biedt een opwindende ontdekking van smaken, vormen en texturen.

Afhangend van het regionale recept, worden broodkruimels, ei of semolina toegevoegd aan de deegmix. In Ligurië wordt gnocchi geserveerd met frisse pesto gemaakt van basilicum en pijnboompitten. Gnocchi uit de regio Lombardije wordt eenvoudig aangekleed met boter en salie, terwijl een luxueuze versie uit Toscane wordt gemaakt met ricotta en geschilde truffel.

Gnocchi wordt meestal geserveerd als een primo of voorgerecht op Italiaanse menu's. Maar, hoe dan ook dat ze worden geserveerd, ze zijn heerlijk en een gerecht dat je moet proeven wanneer je Italië bezoekt. Bijgedragen door Katy van Untold Travel.

Xiao long bao, Australië

Din Tai Fung is een wereldwijde dumplingketen die oorspronkelijk een eetkraam was in Taipei. Laat het woord 'keten' je niet afschrikken. Ondanks het feit dat je bestelling binnen enkele minuten na je bestelling bij je tafel wordt gebracht, zijn de zorg en precisie waarmee hun handgemaakte varkensvleesdumplings worden gemaakt ver van fastfood af. De open keuken van Din Tai Fung laat je toe om te kijken hoe elke dumpling geen minder dan 18 vouwen krijgt en een eindgewicht tussen 20,8 en 21,2 gram heeft.

Ik proefde hun dumplings voor het eerst in Melbourne, Australië – de thuisbasis van sommige van de meest avant-gardistische voedseltrends en prachtige keukens ter wereld. Toen ik er was, waren hun regenboogdumplings een uitgelichte item, die bijna dagelijks uitverkocht raakten. Elk kleur van de regenboog had een andere vulling. Net als veel trends in Melbourne waren de vullingen non-traditioneel en hadden smaken zoals maïs, kaas en bolognese.

Zorg ervoor dat je de sociale media-accounts van Din Tai Fung Australia volgt voor de nieuwste creaties. Door de jaren heen hebben ze regenboognoodles, reuzen xiao long bao aangeboden, geserveerd met een rietje om de soep op te zuigen voordat je de pierogi eet, en goudvlokken fortune dumplings gevuld met waygu en zwarte truffel.

De regenboogdumplings worden niet langer aangeboden, maar hun xiao long bao soepdumplings zijn altijd de moeite waard— ongeacht de kleur. Vertrek niet zonder een bestelling van hun truffeldumplings. De rijke smaak is absoluut hemels! Bijgedragen door Brittany van The Sweet Wanderlust  

Kozhakattai, Zuid-India

Kozhakattai of Kozhukattai is een soort van dumpling die zijn oorsprong heeft in de Zuid-Indiase staat Tamil Nadu.

Vaak bereid tijdens bijzondere gelegenheden en het Ganesh-feest, de Kozhakattai of de modhakam heeft verschillende versies. En het is altijd een vegetarische snack of prasadam (goddelijk offer).

Van de pikante uppu kozhakattai wat vertaalt naar een zout dumpling, naar de pooranam kozhakattai , een zoete dumpling gevuld met een mengsel van rijststroop en geraspte kokos, bestaat er uit een handvol variëteiten die worden bereid in Tamil huizen.

Hoewel veel dumplings over de hele wereld gebruikmaken van verfijnde witmeel als basis, gebruikt de Kozhakattai rijstmeel voor zijn deeg. Het proces van het maken van een Kozhakattai begint altijd met het voorbereiden van het dumplingdeeg.

Het weken van ruwe rijst gedurende een uur of twee, lucht drogen, verpulveren, licht roosteren en koken met water resulteert in het deeg, dat vervolgens wordt uitgerold tot kleine schijven, gevuld met ofwel de zoete of de savoury vulling, en dan kunstig opgevouwen wordt om de vorm van een Kozhakkattai te krijgen. Dit wordt dan gestoomd, aangeboden aan de goden als een prasadam (goddelijke offerande), en daarna verslonden.

De 1600 jaar oude rotsuitgehouwen grottempel van Pillayarpatti Karpaga Vinayagar in Tamil Nadu bereidt één enorme Kozhakattai, gemaakt van 18 maten ruwe rijst, ter gelegenheid van het Vinayagar Chaturthi (Ganesh Chaturthi)-festival. Dit festival markeert de geboorte van Lord Ganesha - de olifantengod. Door Meenakshi.J van PolkaJunction

Maultaschen, Duitsland

Zwaben is een culturele en taalregio van Duitsland. Het ligt in het zuidoosten van het land. Het omvat de stad Stuttgart en de omliggende regio. Als je van plan bent naar Duitsland te reizen, is het een prachtig gebied om te verkennen. Een van de beste redenen om dit deel van Europa te bezoeken zijn de unieke lokale gerechten en keukens.

Een heerlijk Zwabisch gerecht is ook een van de beste knoedels ter wereld. Ze heten maultaschen, wat letterlijk vertaald 'pockets' betekent. Ze worden gemaakt van pasta-deeg dat gevuld is met of gewikkeld om een mengsel van vlees en spinazie met een beetje nootmuskaat.

De maultaschen worden gegrild, toegevoegd aan soep of lichtelijk gebakken. Als ze plat geserveerd worden, zijn ze voorzien van gebakken ui. Het recept wordt toegeschreven aan monniken uit de regio. Volgens de legende bedachten de monniken het gerecht om te eten tijdens vastetijden, zodat het vlees verborgen was en niet door God kon worden gezien.

Ongeacht de oorsprong, het resultaat is al eeuwenlang overgedragen en het is verrukkelijk. Het is slechts één van de gerechten die Zwaabije tot een culinair doel in Centraal-Europa maakt. Maultaschen en andere Zwaabse lekkernijen kunnen buiten Zwaabije moeilijk te vinden zijn, dus als je in de streek bent, zorg er dan voor dat je ze bestelt in elk traditioneel restaurant. Je zult niet teleurgesteld zijn in deze geweldige pierogi! Bijgedragen door Derek en Mike van Robe Trotting.

Knoedel, Austria

Een algemeen gerecht in Centraal- en Oost-Europa, hebben knoedels een hoge status in de Oostenrijkse keuken. Voordat ik naar Wenen verhuisde, behoorden ze niet tot mijn favoriete gerechten, maar ik heb leren om ze te waarderen tijdens mijn verblijf in de Oostenrijkse hoofdstad.

Gemaakt van bloem, brood, vlees of aardappelen, als hartige bijgerechten, in soepen of zoete nagerechten, zijn Knoedel of knoedels een specialiteit die het hele jaar genoten kan worden, of je nu komt voor een zomervakantie in Oostenrijk of om de Wientse kerstmarkten te bezoeken. Intrigerend genoeg komt de Duitse/Oostenrijkse naam voor knoedels – Knoedel – van het werkwoord Knoten, dat betekent knopen of kneden, wat verwijst naar de methode van bereiding van het gerecht.

Hun veelzijdige aard komt voort uit de traditie om deze vullende gerechten te bereiden met wat er op dat moment in het huishouden beschikbaar was (oud brood, groenten, etc.) om de gebruikte middelen te maximaliseren. Laat een paar honderd jaren traditie een eenvoudig recept transformeren in een hoogwaardig gourmetgerecht.

Wat ik het meest waardeer aan knoedel is dat ze altijd vers bereid worden en seizoensgebonden zijn. Terwijl de beroemde Leberknoedelsuppe (soep met leverdumplings) het hele jaar genoten kan worden, zijn er Knoedel die bij seizoensgerechten horen zoals de traditionele St Martin gans in november. In de zomer serveert de ijszaak Tichy in het tiende district van Wenen Eismarillenknoedel, de ijsvariant met apricot in het midden.

Traditionele Wense koffiehuizen en gebakken leveranciers zoals Kurkonditorei Oberlaa bieden seizoensvariëteiten van de zoete dumplings aan - of met pruimen- of apricotsinvulling, afhankelijk van of het lente of herfst is. Mijn favoriete versie bevat zoete kaasdumplings (Topfenknoedel) met either apricot of pruimenjam. Anca van Dream, Book, and Travel

Aardappeldumplings, Duitsland

Duitse aardappelklootjes zijn ronde klootjes die afkomstig zijn uit Beieren in Zuid-Duitsland. Deze klootjes komen ook veelvuldig voor in de grensgebieden van Oostenrijk, omdat sommige districten ooit een regio waren op een gegeven moment de afgelopen 1000 jaar. De klootjes worden vaak geserveerd met varkensvlees en bijgerechten zoals gebakken varkensvlees, sauerbraten, zuurkool, braad rode kool en regionale worsten. Je kunt ze vrijwel op dezelfde manier serveren als je gekookte peterselie-aardappels zou serveren.

De klootjes bestaan voornamelijk uit gekookte aardappelen en all-purpose bloem. Ze worden vervolgens gevormd tot balletjes en daarna gekookt in heet zoutwater. Ze lijken op noord-Italiaanse gnocchi, wat goed aantoont hoe de regio's vroeger verbonden waren voordat de wereldoorlogen plaatsvonden.

We gebruiken meestal overgebleven gekookte aardappels om deze lekkere knoedels te maken, omdat gekookte aardappels een typische boerenavondmaaltijd zijn met koud vlees en kaas. Er wordt nooit iets weggegooid en deze regio's zijn zonder twijfel een van de voedselbewustere plekken ter wereld. De aardappelknoedels bevestigen dit punt vrijwel volledig. Dit jaar zullen we niet in staat zijn het herfstochtst te vieren met het Oktoberfest in München, Beieren, dus zullen we thuis meer knoedels maken. Bovendien is het zo eenvoudig om aardappelknoedels vanaf scratch te maken, het is perfect voor beginners.

Jiaozi, China

Je hebt waarschijnlijk wel gehoord van Japanse Gyoza, maar wist je dat de Chinezen hun eigen Gyoza hebben, gespeld als Jiaozi?

Jiaozi zijn knoedels die meestal gevuld zijn met gehakt of groenten en gestoomd worden in grote bamboe manden. Meestal worden ze vergezeld door een dipsaus gemaakt van olie en kruiden, maar in sommige delen van China wordt jiaozi geserveerd in een soep.

Een theorie stelt dat deze heerlijke dumplings zijn uitgevonden tijdens de Oost-Han periode tussen 25 en 200 n.C., terwijl een andere theorie zegt dat Jiaozi veel ouder is en werd uitgevonden tijdens de West-Han periode tussen 300 v.C. en 25 n.C. Wat wel zeker is, is dat deze dumplings al een groot onderdeel van de Chinese keuken waren in 550 n.C., zoals vermeld in het boek Guangya van Zhang Yi, waarin Jiaozi wordt genoemd.

De belangrijkheid van Jiaozi in het Chinese leven kan ook worden gezien in de schalen met Jiaozi die zijn gevonden in de Turfan graven van de Tang dynastie.

Jiaozi kunnen gestoomd, gekookt, gebakken of zelfs in soep gekookt worden. Afhankelijk van waar je in China komt, zul je een volledig nieuwe variëteit aan Jiaozi proeven. Je kunt ze vinden met allerlei verschillende vullingen, van varkens- en schaapsvlees tot celeriesoorten en tofu.

Een van de dingen die Jiaozi zo bijzonder maakt, is het feit dat veel voedselhistorici het erover eens zijn dat Jiaozi de grootvader is van veel van de gebiedsgebakken. Van de Tibetaanse en Nepalese momo tot Gurze uit Azerbeidzjan en zelfs Gyoza in Japan: als je wilt weten hoe het origineel smaakt, moet je eens authentieke Chinese Jiaozi proberen. bijgedragen door Lieze van Glitter Rebel.

Ongebruikelijke dumplings over de hele wereld

Pelmeni, Rusland

Vergelijkbaar met de Turkse manti-dumplings zijn Pelmeni halvemaanvormige dumplings gevuld met vlees, paddenstoelen of kaas en gekookt in gezouten water. Pelmeni wordt echter nooit gevuld met zoete dingen zoals fruit.

Aushak, Afghanistan

Aushak is een soort pasta-dumpling gevuld met ui en geserveerd in een gerecht vergelijkbaar met spaghetti bolognese, maar afgemaakt met yoghurt en munt.

Kroppkaka, Zweden

Kroppkaka is een Zweeds aardappeldeeggebak dat gevuld wordt met een mengsel van spek en ui en wordt ingebracht met gemalen nootmuskaat. Het aardappelmengsel wordt gecombineerd met havermeel en wanneer het gekookt is, wordt het geserveerd met boter en lingonbessensaus.

Er zijn veel soorten deegballen ter wereld; van zoete deegballen tot de Ghanezen Banku die gemaakt wordt van gisting korenmout, en Hongaarse Shlishkes, tot een Buuz-deegbal uit Mongolië die gevuld wordt met schapenvlees. Sommigen beschouwen dingen zoals samosa's en handpastaartjes zoals Jamaicaanse pitten en Cornish pasties als deegballen. Maar die hebben we niet meegerekend in deze reis om de wereld in 33 deegballen.

Er zijn zoveel versies van deegballen over de hele wereld waarvan ik absoluut zeker ben dat we er enkele gemist hebben - wat is jouw favoriete deegbal?